1Dawidowy. Maskil.[1] Szczęśliwy ten, któremu odpuszczono nieprawość, Którego grzech został zakryty! (Rz 4,6)2Szczęśliwy człowiek, któremu JHWH nie poczytuje winy,[2] A w jego duchu[3] nie ma fałszu![4] (Rz 4,7)3Gdy milczałem, kruszały me kości Od narzekania[5] przez cały dzień,4Gdyż dniami i nocami ciążyła na mnie Twa ręka, Moja soczystość[6] zmieniła się w suszę lata. Sela.5Mój grzech wyznałem Tobie I mojej winy nie ukryłem. Powiedziałem: Wyznam JHWH swe występki przeciw sobie – Wtedy Ty odpuściłeś winę mego grzechu. Sela. (Jk 5,16)6Dlatego niech się modli do Ciebie Każdy pobożny[7] w czasie szukania.[8] Owszem, gdy wyleją wielkie wody – jego nie dosięgną.7Ty jesteś moją kryjówką, chronisz mnie przed uciskiem, Otaczasz mnie okrzykiem wybawienia. Sela.8Uczynię cię mądrym, wskażę ci drogę, którą masz iść; Doradzę ci, spocznie na tobie moje oko.9Nie bądźcie nierozumni jak koń, jak muł, Poskramiane wędzidłem i uzdą swej uprzęży,[9] by się do ciebie nie zbliżały.10Wiele cierpień spada na bezbożnego, Lecz ufającego JHWH otacza łaska. (Mt 6,26)11Weselcie się w JHWH! Radujcie się, sprawiedliwi! Wiwatujcie, wszyscy prawego serca!