1Mądrość zbudowała swój dom,[1] wyciosała[2] siedem swych filarów,[3]2przygotowała mięso,[4] zmieszała wino, zastawiła stół,3wysłała służące i woła na szczytach wzgórz[5] miasta:[6]4Kto prosty, niech tu wejdzie! A tym, którym brak rozumu, mówi:5Chodźcie, jedzcie mój chleb i pijcie wino, które zmieszałam!6Porzućcie prostactwo,[7] abyście żyli, i idźcie prosto drogą rozumu!7Kto karci szydercę, ten ściąga na siebie hańbę, a kto strofuje bezbożnika, ten się plami.8Nie strofuj szydercy, aby cię nie znienawidził;[8] strofuj mądrego, a będzie cię kochał.9Daj mądremu, a tym bardziej zmądrzeje; poucz sprawiedliwego, a pomnoży wiedzę!10Początkiem mądrości jest bojaźń JHWH, a poznanie Świętego – to rozum,[9]11gdyż dzięki mnie[10] pomnożą się twoje dni i przedłużą się lata twojego życia.12Jeśli jesteś mądry, jesteś mądry dla siebie, jeśli jesteś szydercą, sam poniesiesz tego skutki.[11]13Głupota, ta kobieta, jest hałaśliwa; [to] prostactwo – i nic nie wie;[12]14siedzi u wejścia swego domu, na tronie wyżyn miasta,15aby wołać na przechodzących drogą, kroczących prosto swoimi ścieżkami:16Kto prosty, niech tu wejdzie! A do tego, któremu brak rozumu, mówi:[13]17Kradziona woda jest słodka i chleb pokątnie zdobyty smakuje.18Lecz [taki] nie wie, że tam [miejsce] cieni zmarłych,[14] a jej zaproszeni [kończą] w głębiach Szeolu.[15]