Przypowieści Salomona 27,4 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Uwagi służące powodzeniu

1 Nie chwal się dniem jutrzejszym, skoro nie wiesz, co urodzi się dziś. (Mt 6,34; Łk 12,20; Jk 4,13) 2 Niech cię chwali ktoś inny, a nie własne usta, obcy, a nie własne wargi. 3 Kamień jest ciężki i piasek sporo waży, lecz rozdrażnienie wywołane przez głupca jest cięższe od obu. 4 Okrucieństwem jest zapalczywość i powodzią gniew, ale kto ostoi się przed zazdrością?^[1] 5 Lepsza jawna nagana niż skrywana miłość. 6 Rany zadane przez tego, kto kocha, są [oznaką] wierności, pocałunki tego, kto nienawidzi, są wymuszone.^[2] 7 Dusza nasycona depcze plaster miodu, lecz dla duszy wygłodzonej nawet gorycz jest słodyczą. 8 Ptaka, który uszedł^[3] z gniazda, przypomina człowiek, który uszedł z ojczyzny.^[4] 9 Olejek i kadzidło cieszą serce, lecz słodyczą dla przyjaciela jest ten, kto [mu] radzi z [głębi] duszy.^[5] 10 Nie opuszczaj przyjaciela ani przyjaciela ojca; nie wchodź też do domu brata w dniu swojej niedoli – lepszy sąsiad blisko niż brat daleko. 11 Bądź mądry, mój synu, i ciesz moje serce, a będę mógł dać odpowiedź^[6] temu, kto mi ubliża.^[7] (1 Tes 2,19; 1 Tes 3,8) 12 Przezorny widzi niebezpieczeństwo^[8] i ukrywa się; prości idą przed siebie – i ponoszą szkodę. 13 Weź szatę tego, kto poręczył za obcego; weź od niego zastaw za cudzoziemkę. 14 Kto błogosławi swego bliźniego gromkim głosem wcześnie rano, temu uznaje się to za przekleństwo. 15 Ciągłe kapanie w deszczowy dzień i kłótliwa kobieta – to jedno. 16 Kto chce ją powstrzymać, powstrzymuje wiatr, a jego prawica chce zatrzymać oliwę.^[9] 17 Żelazo ostrzy się żelazem; charakter^[10] człowieka kształtuje jego bliźni.^[11] 18 Kto dogląda figowca, spożyje jego owoc, a kto strzeże swego pana, zbierze zaszczyty.^[12] (2 Tm 2,6; 2 Tm 2,15) 19 Jak woda twarz jawi twarzy, tak serce – człowieka człowiekowi.^[13] 20 Szeol i Abaddon są nienasycone – i nienasycone są oczy człowieka.^[14] 21 Tygiel dla srebra i piec dla złota, a człowiek według swojej sławy.^[15] 22 Choćbyś starł głupca w moździerzu^[16] tłuczkiem, razem z krupami, głupota go nie opuści.^[17] 23 Pilnie doglądaj stanu swoich owiec, kieruj swe serce na stada, 24 gdyż majątek nie trwa na wieki ani z pokolenia w pokolenie korona. 25 Gdy sprzątnięte jest siano i pojawia się potraw, zebrane też są zioła z gór, 26 masz jagnięta na odzież, kozły na opłatę za pole 27 i dość koziego mleka, by wyżywić siebie i wyżywić swój dom^[18] – i na życie dla swoich służebnic.