Przypowieści Salomona: Zbiór pierwszy Młodym na drogę Cel przysłów i pouczeń
1Przypowieści[1] Salomona, syna Dawida, króla Izraela:2Dla poznania mądrości[2] i karności,[3] dla zrozumienia wywodów rozumu,[4]3dla przyjęcia pouczeń[5] o byciu roztropnym,[6] o sprawiedliwości,[7] sądzie[8] i prawości,[9]4dla udzielenia prostym[10] przezorności,[11] [a] młodym poznania[12] i rozwagi.[13]5Niech mądry słucha[14] i pomnaża wiedzę,[15] a rozumny[16] niech nabywa wskazówek,[17]6by zrozumieć przypowieść i przenośnię,[18] słowa mędrców oraz ich zagadki.
Podstawa mądrości
7Bojaźń JHWH[19] jest początkiem poznania; głupcy gardzą mądrością i karnością.[20]
Przestroga przed uleganiem złym wpływom
8Słuchaj, mój synu, pouczenia swego ojca i nie porzucaj nauki[21] swojej matki,[22]9bo one są wdzięcznym wieńcem na twej głowie i naszyjnikiem[23] na twojej szyi!10Jeśli, mój synu, chcą cię zwabić grzesznicy, nie ulegnij [namowom]!11Gdyby mówili: Chodź z nami! Zasadźmy się na krew, bez przyczyny zaczatujmy na niewinnego,12pochłoniemy ich żywcem jak Szeol i w całości – jak schodzących do grobu.13Nagrabimy wszelkich cennych bogactw, napełnimy łupem nasze domy.14Rzuć swój los między nami, jedna kiesa będzie u nas wszystkich!15Nie idź, mój synu,[24] w drogę razem z nimi, powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki!16Gdyż ich nogi biegną ku złu i śpieszą ku rozlewowi krwi.[25]17Lecz na darmo zasypano ziarnem sieć na oczach wszelkiego ptactwa![26]18Oni bowiem zasadzają się na własną krew, czatują na własne dusze.19Takie są ścieżki wszystkich chciwych zysku: odbiera on duszę własnych panów.[27]
Otwarte zaproszenie mądrości
20Mądrość[28] głośno woła[29] na zewnątrz, podnosi swój głos na placach,21woła na rogu [ulic pełnych] zgiełku,[30] wygłasza swe mowy u wejścia w miejskich bramach:22Jak długo [wy], prości, chcecie kochać się w prostactwie, wy, szydercy, zachwycać się szyderstwem i wy, głupcy, nienawidzić poznania?23Zawróćcie na moje ostrzeżenie! Oto wylewam przed wami mego ducha, obwieszczam wam moje słowa.24Ponieważ wołałam, a nie chcieliście słuchać, wyciągałam swą rękę, ale nikt nie zważał,25i porzuciliście całą moją radę, nie przyjęliście mojego ostrzeżenia,[31]26dlatego i ja śmiać się będę z waszej klęski, wyszydzę, gdy ogarnie was strach –27gdy padnie na was zagłada[32] niczym burza i wasza klęska nadciągnie jak wichura, gdy dosięgnie was udręka i strapienie.28Wtedy wzywać mnie będą, lecz im nie odpowiem, poszukiwać mnie, ale mnie nie znajdą.29[To] dlatego, że nienawidzili poznania i nie obrali bojaźni JHWH.30Nie przyjęli mojej rady, pogardzili moim każdym ostrzeżeniem.31Dlatego będą jedli z owocu swojej drogi i nasycą się swoimi wymysłami.32Bo odstępstwo[33] prostych ich zabija, a beztroska głupców ich gubi.33Lecz kto mnie słucha, będzie mieszkał bezpiecznie, będzie wolny od strachu przed złem.[34]