1I zgromadził się cały lud co do jednego na placu, który był przed Bramą Wodną, i powiedziano Ezdraszowi, uczonemu,[1] aby przyniósł zwój z Prawem Mojżesza, które JHWH nadał Izraelowi.2Przyniósł więc Ezdrasz, kapłan, Prawo na zgromadzenie od mężczyzn do kobiet i wszystkich rozumiejących na tyle, aby słuchać, a było to w pierwszym dniu miesiąca siódmego.[2]3I czytał z niego przed placem, który był przed Bramą Wodną, od świtu do południa wobec mężczyzn i kobiet, i tych,[3] którzy mogli rozumieć, i uszy całego ludu [skupione] były na zwoju Prawa.4A Ezdrasz, skryba, stał na drewnianym podwyższeniu,[4] które sporządzono w tym celu,[5] a obok niego stali z prawej strony Mattitiasz, Szema, Anajasz, Uriasz, Chilkiasz i Maasejasz, z lewej strony natomiast Pedajasz, Miszael, Malkiasz, Chaszum, Chaszbadana, Zachariasz i Meszulam.5I otworzył Ezdrasz zwój na oczach całego ludu, gdyż stał wyżej niż cały lud, a gdy go otworzył, cały lud powstał.6Ezdrasz pobłogosławił JHWH, wielkiego Boga, a cały lud odpowiedział: Amen, amen! – podnosząc swoje ręce. Następnie skłonili się i pokłonili się JHWH twarzami[6] ku ziemi.7A Jeszua, Bani, Szerebiasz, Jamin, Akub, Szabetaj, Hodiasz, Maasejasz, Kelita, Azariasz, Jozabad, Chanan, Pelajasz – czyli[7] Lewici – wyjaśniali Prawo ludowi, który [stał] na swym miejscu.8I czytali zwój Prawa Bożego, wyjaśniając[8] i podając znaczenie – i rozumiano lekturę.[9]9Wówczas Nehemiasz, który był namiestnikiem[10] – i Ezdrasz, kapłan [i] uczony, oraz Lewici, którzy objaśniali ludowi – powiedział do całego ludu: Dzień dzisiejszy został poświęcony JHWH, waszemu Bogu, nie smućcie się i nie płaczcie – bo płakali, cały lud, gdy tak słuchali słów Prawa.10I powiedział [dalej] do nich: Idźcie, najedzcie się tłustych [potraw] i napijcie się słodkich napojów,[11] i poślijcie części tym, którzy sobie nic nie przygotowali, gdyż dzień dzisiejszy jest poświęcony naszemu Panu – i nie bolejcie, gdyż radość JHWH jest waszą ostoją.11Również Lewici uspokajali cały lud. Mówili: Uspokójcie się, gdyż dzień dzisiejszy jest święty, nie bolejcie.12Rozszedł się więc cały lud, aby jeść i pić, i porozsyłać części, i aby urządzić wielką radosną [uroczystość], gdyż zrozumieli słowa, z którymi ich zapoznano.13Następnego dnia zgromadzili się naczelnicy [rodów swoich] ojców całego ludu oraz kapłani i Lewici u Ezdrasza, uczonego, ażeby [dokładnie] zaznajomić się ze słowami Prawa.14I znaleźli [przepis] zapisany w Prawie, który JHWH nadał przez Mojżesza, że w czasie święta w siódmym miesiącu synowie Izraela mają mieszkać w szałasach15i że należy ogłosić i roznieść wiadomość[12] po wszystkich ich miastach i w Jerozolimie, i powiedzieć:[13] Wyjdźcie w góry i przynieście gałęzie oliwne i gałęzie [dzikiego] drzewa oliwnego, i gałęzie mirtowe, i gałęzie palmowe,[14] i gałęzie z drzewa liściastego, aby pobudować szałasy, jak jest napisane.16Wyszedł więc lud i przyniósł, i porobili sobie szałasy, każdy na swoim dachu i na swoich dziedzińcach, i na dziedzińcach domu Bożego, i na placu przy Bramie Wodnej, i na placu[15] przy Bramie Efraimskiej.17I porobiło sobie całe zgromadzenie, ci, którzy powrócili z niewoli, szałasy, i mieszkali w szałasach, bo nie czynili tego synowie Izraela od dni Jozuego, syna Nuna, aż do tego dnia – i zapanowała radość bardzo wielka.18I czytano zwój Prawa Bożego codziennie, od pierwszego dnia aż do ostatniego dnia, i obchodzono to święto przez siedem dni, a ósmego [odbyła się] uroczystość zgodnie z rozstrzygnięciem [Prawa].