1I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:2Powiedz do Eleazara, syna Aarona, kapłana, niech pozbiera z pogorzeliska kadzielnice, a [pozostały w nich] ogień niech rozrzuci dalej, gdyż były [one] poświęcone.3Kadzielnice tych grzesznych kosztem własnych dusz,[1] [weźcie] i uczyńcie [z nich] blachy[2] pokrycia [metalowej] powłoki ołtarza, ponieważ ofiarowano je przed obliczem JHWH i są poświęcone – i niech będą znakiem dla synów Izraela.4Kapłan Eleazar[3] wziął więc miedziane kadzielnice, które przynieśli ci, którzy spłonęli [w ogniu], i przekuli je na powłokę ołtarza.5Jest to przypomnieniem dla synów Izraela, po to, by nikt obcy, kto nie jest z potomstwa Aarona, nie przystępował do składania kadzidła przed obliczem JHWH i nie stał się jak Korach i jak jego zgromadzenie – przed czym przestrzegł go JHWH za pośrednictwem Mojżesza.
Szemranie z powodu strat po buncie Koracha
6Nazajutrz jednak całe zgromadzenie[4] synów Izraela [znów] zaczęło szemrać przeciw Mojżeszowi i przeciw Aaronowi. Mówili: [To] wy spowodowaliście śmierć ludu JHWH.7A gdy zgromadzenie przeciw Mojżeszowi i przeciw Aaronowi zaczęło się powiększać i skierowali się ku namiotowi spotkania, oto okrył go obłok i ukazała się chwała JHWH.[5]8Gdy Mojżesz z Aaronem przyszedł przed namiot spotkania,9JHWH przemówił do Mojżesza[6] tymi słowy:10Oddalcie się od tego zgromadzenia, a zniszczę ich w [jednej] chwili. [Oni] jednak padli na swoje twarze,11po czym Mojżesz powiedział do Aarona: Weź kadzielnicę, włóż na nią ogień z ołtarza, nałóż kadzidła, idź szybko do zgromadzenia i przebłagaj za nich, gdyż wyszedł gniew sprzed oblicza JHWH i wybuchła plaga.[7]12Aaron wziął więc [kadzielnicę], jak mu powiedział Mojżesz, i pobiegł w sam środek zebrania – a oto wśród ludu zaczęła już [szaleć] plaga – nałożył [na ogień] kadzidła i przebłagał za lud,13stanął pomiędzy martwymi i żywymi i plaga została powstrzymana.14Jednak zmarłych na skutek tej plagi było [już] czternaście tysięcy siedemset [osób], oprócz tych, którzy zmarli w związku ze sprawą Koracha.15Potem Aaron powrócił do Mojżesza przed wejście do namiotu spotkania; plaga była już powstrzymana.
Laska Aarona
16Wtedy JHWH przemówił do Mojżesza tymi słowy:17Przemów do synów Izraela i weź od nich po lasce na dom ojca, po [lasce] od wszystkich ich książąt w domu ich ojców, [razem] dwanaście lasek. Każdemu jego imię wypisz na jego lasce.18A imię Aarona wypisz na lasce Lewiego, gdyż na naczelnika domu ich ojców ma przypadać [także] jedna laska.19Złóż je potem w namiocie spotkania przed [skrzynią] Świadectwa, tam, gdzie spotykam się z wami.[8]20I stanie się, że ten, którego wybiorę, tego laska zakwitnie, i uśmierzę przed sobą szemranie synów Izraela, w którym utyskują oni na was.21A gdy Mojżesz przemówił do synów Izraela, dali mu laskę wszyscy ich książęta, po jednej lasce od jednego księcia domu ich ojców, [razem] dwanaście lasek. A laska Aarona była między ich laskami.22Mojżesz złożył te laski przed obliczem JHWH w namiocie spotkania.23Nazajutrz, gdy Mojżesz[9] wszedł do namiotu Świadectwa, oto laska Aarona z domu Lewiego kwitła, wypuściła pączki, wydała kwiat i dojrzałe migdały. (Hbr 9,4)24Wówczas Mojżesz wyniósł wszystkie laski sprzed oblicza JHWH do wszystkich synów Izraela. [Ci] obejrzeli je i każdy wziął swoją laskę.25Wtedy JHWH powiedział do Mojżesza: Odnieś laskę Aarona przed [skrzynię] Świadectwa, niech pozostaje tam jako znak dla buntowników,[10] aby ustało ich szemranie przeciw Mnie i aby nie pomarli.26I Mojżesz uczynił tak, jak mu przykazał JHWH – [dokładnie] tak uczynił.27Wtedy powiedzieli synowie Izraela do Mojżesza: Oto skonamy![11] Zginiemy! Wszyscy zginiemy!28Każdy zginie! Umrze każdy, kto zbliży się do przybytku JHWH. Czy mamy pomrzeć doszczętnie?