1Wtedy Miriam i Aaron zaczęli wypowiadać się przeciw Mojżeszowi z powodu żony, Kuszytki,[1] którą pojął, gdyż pojął za żonę Kuszytkę.[2]2I mówili: Czy tylko przez Mojżesza przemawiał JHWH? Czy nie przemawiał także przez nas? A JHWH to usłyszał.3Mojżesz [zaś] był człowiekiem bardzo pokornym, najbardziej ze wszystkich ludzi, którzy są na obliczu ziemi.4I nagle JHWH powiedział do Mojżesza i do Aarona, i do Miriam: Przyjdźcie wy troje do namiotu spotkania. I przyszli we troje.5Wówczas JHWH zstąpił w słupie obłoku, stanął u wejścia do namiotu, wezwał Aarona i Miriam, a oni wystąpili oboje.6I powiedział: Słuchajcie moich słów: Jeśli jest u was prorok JHWH, to daję mu się poznać w widzeniu, przemawiam do niego[3] we śnie.7Nie tak jest z moim sługą, Mojżeszem. W całym moim domu – on jest wierny.[4] (Hbr 3,2)8Z ust do ust[5] przemawiam do niego, i jasno,[6] a nie w zagadkach, [on] też może oglądać postać[7] JHWH. Dlaczego więc nie baliście się wypowiadać przeciw mojemu słudze, przeciw Mojżeszowi?9I zapłonął gniew JHWH przeciw nim – i odszedł.10A gdy tylko obłok ustąpił znad namiotu, Miriam okryła się trądem jak śniegiem, i gdy Aaron zwrócił się ku Miriam, oto była [ona] trędowata.11Wtedy Aaron powiedział do Mojżesza: Ach, mój panie,[8] nie obciążaj nas grzechem, który w naszej głupocie popełniliśmy i przez który zgrzeszyliśmy.12Niechaj nie będzie [ona] jak martwy [płód][9] przy swym wychodzeniu z łona swojej matki[10] z na wpół przeżartym swym ciałem.[11]13Wtedy Mojżesz zawołał do JHWH: O, Boże,[12] proszę, uzdrów ją!14JHWH zaś powiedział do Mojżesza: Gdyby jej ojciec obraźliwie plunął[13] jej w twarz, to czy nie byłaby zhańbiona przez siedem dni? Niech przez siedem dni będzie zamknięta na zewnątrz obozu, a potem niech [ją] sprowadzą.15I Miriam była zamknięta przez siedem dni na zewnątrz obozu, i dopóki nie sprowadzono Miriam, lud nie wyruszał [w drogę].[14]16Potem zaś lud wyruszył z Chaserot – i stanęli obozem na pustyni Paran.