1A gdy usłyszeli o tym wszyscy królowie, którzy [panowali] po zachodniej[1] stronie Jordanu, na pogórzu i na nizinie[2] oraz na całym wybrzeżu Morza Wielkiego przy Libanie, [to jest]: Chetyci, Amoryci, Kananejczycy, Peryzyci, Chiwici[3] i Jebuzyci,2zebrali się razem, aby jednomyślnie[4] walczyć z Jozuem i z Izraelem.3A mieszkańcy Gibeonu,[5] gdy usłyszeli o tym,[6] jak Jozue[7] postąpił z Jerychem i z Aj,4postąpili także oni z przebiegłością[8] – i poszli, wyprawili się, udając posłów,[9] i wzięli podniszczone wory dla swoich osłów i podniszczone, spękane i poobwiązywane łagwie z winem,5i zdarte, połatane sandały na swoje nogi, i znoszone szaty na siebie, a cały chleb w ich chlebakach był wyschnięty i kruchy.6Tak przyszli do Jozuego do obozu w Gilgal i powiedzieli do niego oraz do przedstawicieli[10] Izraela: Przyszliśmy z dalekiego kraju, więc teraz zawrzyjcie z nami przymierze.7Lecz przedstawiciele Izraela powiedzieli do tych Chiwitów:[11] Może wy mieszkacie pośród nas, więc jak mamy zawrzeć z wami przymierze?8Ale [oni] powiedzieli do Jozuego: Jesteśmy twoimi sługami. Jozue więc powiedział do nich: Kim jesteście i skąd przybywacie?9I odpowiedzieli mu: Twoi słudzy przybyli z bardzo dalekiego kraju ze względu na imię[12] JHWH, twojego Boga. Usłyszeliśmy bowiem wieść o Nim[13] i o wszystkim, co uczynił w Egipcie,10i o wszystkim, co uczynił obu królom amoryckim za Jordanem, [to jest] Sychonowi, królowi Cheszbonu, i Ogowi, królowi Baszanu, który [panował] w Asztarot.[14]11Nasi starsi i wszyscy mieszkańcy naszej ziemi powiedzieli więc do nas: Weźcie w rękę zaopatrzenie na drogę i idźcie im na spotkanie. Powiedzcie do nich: Jesteśmy waszymi sługami, więc teraz zawrzyjcie z nami przymierze.12Ten nasz chleb był [jeszcze] ciepły, gdy go pakowaliśmy w naszych domach[15] w dniu naszego wyjścia, by udać się do was, a oto teraz jest suchy i skruszały.13Te łagwie z winem były nowe, gdy je napełnialiśmy, a oto są spękane. Te nasze szaty i te nasze sandały zdarły się z powodu bardzo długiej drogi.14A przedstawiciele[16] [ludu] wzięli[17] z ich zaopatrzenia, lecz ust[18] JHWH nie pytali.[19]15Jozue więc zawarł z nimi pokój i wszedł z nimi w przymierze, że zachowa ich przy życiu, a książęta zgromadzenia przysięgli im [to].16Jednak po upływie trzech dni po tym, jak zawarli z nimi przymierze, usłyszeli, że są oni z bliska i że mieszkają pośród nich!17Wyruszyli więc synowie Izraela i trzeciego dnia[20] przybyli do ich miast: do Gibeonu i Kefiry, i Beerot, i Kiriat-Jearim.[21]18Synowie Izraela nie wybili ich jednak, gdyż książęta[22] zgromadzenia przysięgli im na JHWH, Boga Izraela, [że zachowają ich przy życiu] – i szemrali, całe zgromadzenie, przeciw [swym] książętom.19Wtedy wszyscy książęta powiedzieli do całego zgromadzenia: My przysięgliśmy im [to] na JHWH, Boga Izraela, i teraz nie możemy ich tknąć.20To im uczynimy, a przy tym pozostawimy ich przy życiu i nie spadnie na nas gniew z powodu przysięgi, którą im złożyliśmy.21I powiedzieli do nich książęta:[23] Niech pozostaną przy życiu. I stali się[24] rąbiącymi drewno i czerpiącymi wodę dla całego zgromadzenia – tak,[25] jak oznajmili im książęta.22Jozue zaś wezwał ich i zapytał: Dlaczego nas oszukaliście, mówiąc: Jesteśmy od was z bardzo daleka, skoro wy mieszkacie pośród nas?!23A teraz będziecie przeklęci i żaden z was nie przestanie być sługą, albo jako ten, który rąbie drewno, albo jako ten, który czerpie wodę[26] dla domu mojego Boga!24Wtedy [oni] odpowiedzieli Jozuemu tymi słowy: Ponieważ wyraźnie doniesiono twoim sługom, co przykazał JHWH, twój Bóg, Mojżeszowi, swojemu słudze, [to jest] aby dać wam całą tę ziemię i aby wytępić wszystkich mieszkańców tej ziemi przed wami, przestraszyliśmy się z powodu was o nasze dusze[27] i dlatego uczyniliśmy tę rzecz.25A oto teraz jesteśmy w twoim ręku. Co uznasz za dobre i za prawe w swoich oczach, aby nam uczynić, to uczyń.26I uczynił im tak – i wyrwał ich z ręki synów Izraela, tak że ich nie wybili.27W tym dniu jednak przeznaczył ich Jozue do rąbania drewna i do czerpania wody dla zgromadzenia i dla ołtarza JHWH[28] w miejscu, które miał [On][29] wybrać – [i jest tak] aż do dnia dzisiejszego.