Joba 12,11 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Job: Mowa o oczywistościach – również tych mniej zauważanych

1 A Job odpowiedział tymi słowy: 2 Doprawdy, jesteście ludem^[1] i wraz z wami umrze mądrość! 3 Również ja mam rozum jak wy, nie odstaję w tym od was.^[2] Kto miałby nie znać tych rzeczy? (Job 13,2) 4 Stałem się pośmiewiskiem dla swego przyjaciela, ja, który wzywałem Boga, a On odpowiadał, pośmiewiskiem – [ja], sprawiedliwy, nienaganny. 5 Szczęśliwy nieszczęście ma w pogardzie. Cios? Dla ledwie stojących!^[3] 6 Spokojne są namioty łupieżców, a bezpieczeństwo – dla drażniących Boga, dla tych, którzy Boga uchwycili w swą garść. (Ps 73,12; Ps 92,8; Jer 12,1) 7 Doprawdy, pytaj bydła, a nauczy cię, i ptactwa niebios, a oznajmi ci! 8 Albo pomów z ziemią, a pouczy cię, i niech wytłumaczą ci ryby morskie. 9 Kto spośród nich wszystkich nie wie, że dokonała tego ręka JHWH, 10 że w Jego ręku jest dusza wszystkiego, co żyje, i duch w ciele każdego człowieka? (Iz 42,5; Dz 17,25) 11 Czy ucho nie ma badać słów, tak jak podniebienie próbuje smaku pożywienia? (Job 34,3) 12 U sędziwych jest mądrość, a w długości dni rozum. (Job 8,8) 13 U Niego jest mądrość i siła,^[4] u Niego rada i rozum. 14 Oto [co On] zburzy, nie będzie odbudowane. Gdy [On] zamknie człowieka, nie będzie mu otwarte. (Kazn 7,13; Iz 22,22; Ap 3,7)

Kazn 7,13Iz 22,22Ap 3,7

15 Oto gdy [On] zatrzyma wody, wysychają; gdy je wypuści, zalewają ziemię. (Iz 50,2) 16 U Niego jest moc i rozum, Jego jest błądzący i oszust. 17 Puszcza radców boso, a z sędziów robi głupców. (Iz 8,1; Mi 1,8) 18 Uchyla rozkazy^[5] królów i zawiązuje przepaski na ich biodrach. 19 Puszcza kapłanów boso i niezachwianych przewraca. 20 Odbiera mowę doświadczonym,^[6] a pozbawia starców rozeznania. (Job 32,9) 21 Wylewa pogardę na dostojnych, a rozluźnia pas potężnych. (Ps 107,40) 22 Odsłania głębie okryte ciemnością, a cienie śmierci wyprowadza na światło. (1 Kor 4,5) 23 Doprowadza do wielkości^[7] narody, a potem je gubi, rozprzestrzenia narody,^[8] a potem je uprowadza. (Job 8,11; Job 36,24) 24 Odbiera rozum przywódcom ludów ziemi i gubi ich w pustce bezdroży. (Ps 107,4; Ps 107,40) 25 Macają w ciemności, bez światła, i zataczają się jak pijani.