1Słowo, które wypowiedział Jeremiasz, prorok, do Barucha, syna Nerijasza, gdy spisywał on te słowa na zwoju pod dyktando Jeremiasza, w czwartym roku Jehojakima,[1] syna Jozjasza, króla Judy, tej treści:2Tak mówi JHWH, Bóg Izraela, o tobie, Baruchu:3Powiedziałeś: Biada mi, gdyż dodał JHWH smutek do mojego bólu. Zmęczyłem się w mym wzdychaniu i nie znajduję wytchnienia.4Tak mu powiesz: Tak mówi JHWH: Oto co zbudowałem, burzę, a to, co zasadziłem, sam wyrywam, i to całą tę ziemię.5A ty szukasz dla siebie [rzeczy] wielkich? Nie szukaj! Bo oto Ja sprowadzam nieszczęście na wszelkie ciało – oświadczenie JHWH – lecz daruję tobie twoją duszę jako zdobycz we wszystkich miejscach, dokądkolwiek pójdziesz.