1Oto Słowo, które stało się do Jeremiasza od JHWH, gdy Nebukadnesar, król Babilonu, i całe jego wojsko, i wszystkie królestwa ziemi zarządzane jego ręką, i wszystkie ludy walczyły przeciwko Jerozolimie i przeciwko wszystkim jej miastom:2Tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Idź i przemów do Sedekiasza, króla Judy, i powiedz mu: Tak mówi JHWH: Oto Ja wydaję to miasto w ręce króla Babilonu, a [on] spali je ogniem.3A ty nie ujdziesz jego ręki, ale na pewno będziesz pojmany i wydany w jego rękę, i twoje oczy spojrzą w oczy króla Babilonu, i jego usta przemówią do twoich ust, i pójdziesz do Babilonu.4Jednak posłuchaj Słowa JHWH, Sedekiaszu, królu Judy! Tak mówi JHWH o tobie: Nie umrzesz od miecza.5Umrzesz w pokoju, a jak [zapalono] ognie pogrzebowe[1] dla twoich ojców, poprzednich królów, którzy byli przed tobą, tak zapalą [je] dla ciebie i podniosą nad tobą lament: Ach, panie! – gdyż [takie] Słowo Ja wypowiedziałem – oświadczenie JHWH.6I przekazał Jeremiasz, prorok, Sedekiaszowi, królowi Judy, wszystkie te słowa w Jerozolimie,7podczas gdy wojsko króla Babilonu walczyło przeciwko Jerozolimie i wszystkim pozostałym miastom judzkim, przeciwko Lakisz[2] i przeciwko Azece,[3] bo one pozostały wśród miast Judy, miast warownych.
Zapowiedź kary za złamanie przymierza
8Oto Słowo, które stało się do Jeremiasza od JHWH, po zawarciu przez króla Sedekiasza przymierza z całym ludem w Jerozolimie, dla ogłoszenia im wyzwolenia,9że każdy wypuści na wolność swojego niewolnika i swoją niewolnicę, Hebrajczyka albo Hebrajkę, aby już nikt z Judejczyków nie był w niewoli u swego brata.10I posłuchali wszyscy książęta i cały lud, [ci], którzy weszli w przymierze, aby wypuścić na wolność, każdy swego niewolnika i każdy swoją niewolnicę, aby już nikt nie był u nich w niewoli – posłuchali i uwolnili.11Potem jednak zawrócili i ściągnęli swoich niewolników i swoje niewolnice, których wypuścili na wolność, i zmusili ich do służby jako niewolników i niewolnice.12Wtedy stało się Słowo JHWH do Jeremiasza od JHWH, tej treści:13Tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Ja zawarłem przymierze z waszymi ojcami w dniu, gdy ich wyprowadziłem z ziemi egipskiej, z domu niewoli, mówiąc:14Po upływie siedmiu[4] lat uwolni każdy swego brata, Hebrajczyka, który się tobie zaprzedał. Służyć ci będzie sześć lat, a puścisz go wolno od siebie. Lecz wasi ojcowie nie posłuchali Mnie i nie nakłonili swojego ucha.15A wy zawróciliście dzisiaj i uczyniliście to, co słuszne w moich oczach, aby ogłosić wolnym, każdy swojego bliźniego, i zawarliście przede Mną przymierze w domu, nad którym było wzywane moje imię.16Jednak [znów] zawróciliście i znieważyliście moje imię. I ściągnęliście, każdy swojego niewolnika i każdy swoją niewolnicę, których wypuściliście na wolność według ich życzenia, i zmusiliście ich, aby byli wam niewolnikami i niewolnicami.17Dlatego tak mówi JHWH: Wy nie posłuchaliście Mnie, aby ogłosić wolnymi, każdy swojego brata i każdy swojego bliźniego, więc Ja ogłaszam was wolnymi – oświadczenie JHWH – na miecz, na zarazę i na głód, i uczynię was postrachem u wszystkich królestw ziemi.18I postąpię z tymi ludźmi, którzy przekroczyli moje przymierze, którzy nie dotrzymali warunków przymierza, jakie zawarli przede Mną, jak z cielcem, którego rozcięli na dwoje i przeszli między jego połówkami –19z książętami Judy i z książętami Jerozolimy, eunuchami[5] i kapłanami, i z całą ludnością tej ziemi, którzy przeszli pomiędzy połówkami cielca.20I wydam ich w rękę ich wrogów i w rękę tych, którzy szukają ich duszy. I staną się ich trupy żerem dla ptactwa niebios i dla zwierząt polnych.21A Sedekiasza, króla Judy, oraz jego książąt, wydam w rękę ich wrogów i w rękę tych, którzy szukają ich duszy, i w rękę wojska króla Babilonu, które od was odstąpiło.22Oto Ja rozkazuję – oświadczenie JHWH – i zawracam ich z powrotem na to miasto, i będą walczyli przeciwko niemu, i wezmą je, i spalą je ogniem. A miasta Judy uczynię pustkowiem – bez mieszkańca.