Izajasza 63,2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Dzień odpłaty

1 Któż to przychodzi z Edomu, z Bosry, w czerwonych szatach?^[1] Wspaniały On w swym odzieniu, dostojny w swej wielkiej sile! To Ja, ogłaszający sprawiedliwość, władny, aby zbawić! 2 Dlaczego Twe odzienie jest czerwone? A Twe szaty jak u tłoczącego wino?^[2] 3 [Bo] sam deptałem tłocznię do wina, a spośród ludów^[3] nie było ze Mną nikogo; i tłoczyłem was w moim gniewie, i deptałem ich w moim wzburzeniu, i pryskał ich sok na mą szatę,^[4] i całe me odzienie popryskałem.^[5] (Ap 14,20; Ap 19,13) 4 Bo dzień pomsty [był] w moim sercu i rok mego odkupienia^[6] nadszedł! 5 Rozglądałem się, lecz nie było pomocnika, i byłem zdumiony, że zabrakło wspierającego!^[7] Więc pomogło Mi moje ramię i moje wzburzenie – ono Mnie wsparło. 6 I podeptałem ludy w moim gniewie, i upiłem je w moim wzburzeniu, i spuściłem na ziemię ich sok.

Prośba o ratunek

7 Wspominam dowody łaski JHWH, pieśni chwały JHWH, to wszystko, co nam JHWH wyświadczył, i wielką dobroć dla domu Izraela, którą wyświadczył im według swego miłosierdzia i obfitości swoich łask.^[8] 8 Bo powiedział: Owszem, to mój lud, synowie, którzy nie postąpią fałszywie – i stał się dla nich Zbawcą! 9 W całym ich ucisku nie [On] uciskał,^[9] lecz anioł Jego oblicza ich wybawił,^[10] w swojej miłości i w swojej litości On ich odkupił i podniósł ich, i nosił ich przez wszystkie dni zamierzchłe. 10 Lecz oni byli przekorni i zasmucali Jego Ducha Świętego. Wtedy przemienił się w ich nieprzyjaciela, On sam walczył przeciw nim. (Dz 7,51) 11 Następnie wspomniał dni dawne, Mojżesza, jego lud.^[11] Gdzież jest Ten, który ich wywiódł^[12] z morza, pasterzy^[13] Jego stada? Gdzie Ten, który umieścił w jego wnętrzu swego Ducha Świętego?^[14] 12 [Ten], który sprawił, że po prawicy Mojżesza szło Jego wspaniałe ramię, który przed nimi rozdzielił wody, aby uczynić sobie^[15] wieczne imię? 13 [Ten], który ich przeprowadził przez głębie jak konia po stepie – nie potknęli się? 14 Jak bydło, które schodzi w dolinę, tak Duch JHWH dawał im odpocząć. Tak prowadziłeś swój lud, aby uczynić sobie wspaniałe imię. 15 Spójrz z nieba i popatrz ze wzniosłego [miejsca] swojej świętości! Gdzie Twoja żarliwość i Twoje męstwo? Potęga Twych uczuć i Twego miłosierdzia ku nam niech się nie powstrzymują. 16 Gdyż Ty jesteś naszym Ojcem, bo Abraham nas nie zna, a Izrael nas nie uznaje!^[16] Ty, JHWH, jesteś naszym Ojcem,^[17] naszym Odkupicielem – od wieków Twoje imię. 17 Dlaczego dopuściłeś,^[18] JHWH, że zboczyliśmy z Twoich dróg, znieczuliłeś nasze serca na bojaźń przed Tobą? Zawróć – ze względu na Twe sługi, na plemiona Twojego dziedzictwa! (Rz 1,24; Rz 1,26; Rz 9,14) 18 Dla drobnostki^[19] wywłaszczyli Twój święty lud, nasi nieprzyjaciele podeptali Twą świątynię! 19 Stało się z nami tak, [jakbyś] od dawna wśród nas nie panował, [jakby] nie wzywano nad nami Twego imienia.^[20]