1Lecz teraz słuchaj, Jakubie, mój sługo, i ty, Izraelu, którego wybrałem.2Tak mówi JHWH, twój Stwórca, który cię kształtuje od łona[1] i wspomaga:[2] Nie bój się, mój sługo, Jakubie, i Jeszurunie,[3] którego wybrałem!3Gdyż wyleję wody na spragniony [grunt] i strumienie na wyschnięty ląd. Wyleję[4] mego Ducha na twoje nasienie i moje błogosławieństwo na twoich potomków,4i wystrzelą pomiędzy[5] trawą jak topole nad strumieniami[6] wód.5Ten powie: Ja jestem dla JHWH! Ten zawoła w imieniu Jakuba, a ten wypisze na swej ręce: Należy do JHWH – i będzie tytułował[7] [się] imieniem Izraela.6Tak mówi JHWH, Król Izraela, i jego Odkupiciel, JHWH Zastępów:[8] Ja jestem pierwszy i Ja ostatni – i oprócz Mnie nie ma Boga. (Ap 1,17; Ap 22,13)7Kto jest jak Ja?[9] Niech się odezwie! Niech to ogłosi i niech Mi to przedstawi![10] Począwszy od ustanowienia przeze Mnie wiecznego ludu i [rzeczy] przyszłych, tych,[11] które nadchodzą – niech mu ogłaszają!8Nie trwóżcie się ani się nie lękajcie![12] Czy od dawna nie przekazywałem wam i nie głosiłem? A wy jesteście moimi świadkami – czy jest Bóg oprócz Mnie? Nie ma Opoki, nie znam [żadnej].9Wytwórcy bożków – oni wszyscy są niczym, a ich cacka nie przynoszą pożytku, ich świadkowie – oni[13] nie widzą ani nie wiedzą, że okryją się wstydem.10Kto tworzy bóstwo i odlewa bożka na nic nieprzydatnego?[14]11Oto[15] wszyscy jego towarzysze[16] okryją się wstydem! A rzemieślnicy? Oni są z ludzi. Niech się wszyscy zbiorą i staną, przelękną się i, razem wzięci,[17] zawstydzą.12Kowal: Przecinak[18] – i porobił w żarze, formuje go młotkiem i wykonuje go siłą swojego ramienia; gdy jest głodny – nie ma siły, nie pije wody – omdlewa.13Stolarz: Rozciąga[19] sznur, kreśli jego zarysy ołówkiem,[20] wyrabia go dłutem, wymierza go cyrklem i wykonuje go na wzór człowieka, jako piękną postać ludzką do ustawienia w domu.[21]14Naścina sobie cedrów i weźmie cyprys[22] lub dąb, suszy go między drzewami lasu. Zasadza cedr,[23] a deszcz daje mu wzrost,15i jest[24] człowiekowi na opał – bierze z nich, aby się ogrzać, tak, rozpala, by napiec chleba; tak[25] – robi również bóstwo i mu się kłania! Czyni z niego bożka i przed nim pada!16Połowę jego spalił w ogniu, na jego połowie mięso – je, pieczeń z rusztu[26] – i najada się; tak, rozgrzewa się i mówi: Ach, rozgrzałem się, pooglądałem[27] ogień!17A jego resztę na bóstwo – przeznaczył na swego bożka![28] Pada przed nim i kłania mu się, i modli się do niego,[29] i mówi: Ratuj mnie, bo jesteś moim bogiem!18Nie rozpoznają i nie rozumieją, bo zasmarowane ich oczy przed widzeniem, ich serca przed zrozumieniem.19I [nikt] nie bierze sobie tego do serca, brak [mu] poznania i brak [mu] rozumu, by powiedzieć:[30] Jego połowę spaliłem w ogniu i – tak! – napiekłem na jego węglach chleba, upiekłem mięso i najadłem się, a z reszty zrobiłem ohydztwo,[31] by się przed pniem[32] drewna kłaniać.20Kto się zadaje[33] z popiołem, tego zwodzi omamione serce, i nie uratuje swojej duszy,[34] i nie powie: Czy nie kłamstwo trzymam w mej prawicy?21Pamiętaj o tym, Jakubie, i ty, Izraelu, gdyż ty jesteś moim sługą, stworzyłem cię, jesteś moim sługą, Izraelu, nie będziesz przeze Mnie zapomniany.[35]22Starłem[36] jak ciemny obłok twe przestępstwa i jak chmurę twoje grzechy: Zawróć do Mnie, bo cię odkupiłem.23Śpiewajcie, niebiosa, bo JHWH [to] uczynił, dmijcie [w trąby], głębie ziemi,[37] wystrzelcie, góry, radością, lesie, a w nim wszystkie drzewa, gdyż JHWH odkupił Jakuba i wsławił się w Izraelu!24Tak mówi JHWH, twój Odkupiciel i twój Stwórca od łona [matki]: Ja jestem JHWH, który czyni wszystko! Ja sam rozpiąłem niebiosa [i] rozciągnąłem ziemię – kto był ze Mną?[38]25Udaremniam znaki gadułów,[39] a z wróżbitów robię głupców, zawracam mędrców z powrotem, a z ich wiedzy czynię niedorzeczność.[40]26Potwierdzam słowo mego sługi i radę jego posłańców spełniam. Mówię Jerozolimie: Będziesz zamieszkana,[41] a miastom Judy: Będziecie odbudowane. I jej ruiny podźwignę.27Mówię do głębi: Wyschnij! Osuszę też twoje rzeki.28Mówię Cyrusowi:[42] Mój pasterzu![43] Wszystkie me pragnienia [on] spełni! I mówię Jerozolimie: Będziesz odbudowana, a świątyni: Posadowią cię.