1W czternastym roku panowania[1] króla Hiskiasza[2] wyruszył Sancheryb,[3] król Asyrii, przeciw wszystkim warownym miastom Judy i zdobył je.2I posłał król Asyrii[4] głównodowodzącego[5] z Lakisz do Jerozolimy, do króla Hiskiasza, z potężnym[6] wojskiem, i stanął [on] przy kanale[7] Górnego Stawu, na trakcie Pola Pilśniarza.3I wyszedł do niego Eliakim, syn Chilkiasza, przełożony domu, Szebna,[8] pisarz, i Joach, syn Asafa, kanclerz.4I powiedział do nich[9] głównodowodzący: Powiedzcie[10] Hiskiaszowi: Tak mówi wielki król, król Asyrii: Na czym opierasz swoją ufność?[11]5Powiedziałem,[12] że tylko słowem warg [jest twa] rada i moc do walki. Na kim [więc] teraz polegasz, że zbuntowałeś się przeciwko mnie?6Oto zaufałeś tej lasce nadłamanej trzciny, Egiptowi, która podtrzymuje każdego, [kto się opiera] na niej, i wchodzi w jego dłoń, i przebija ją. Taki jest faraon, król Egiptu, dla wszystkich, którzy na nim polegają.7A jeśli mi powiesz:[13] Na Bogu JHWH, naszym Bogu, polegamy, to czy to nie ten, którego [świątynki] na wzgórkach i ołtarze usunął Hiskiasz, mówiąc Judzie i Jerozolimie: Przed tym ołtarzem będziecie się kłaniać?8Teraz [więc] załóż się[14] z moim panem, królem Asyrii: dam ci dwa tysiące koni, jeśli zdołasz zapewnić sobie jeźdźców na nich!9Jak[15] zatem odprawisz oblicze namiestnika, jednego z najmniejszych sług mojego pana, a zaufasz i oprzesz się na Egipcie co do rydwanów i jeźdźców?10A poza tym, czy nie z woli JHWH wyruszyłem przeciw tej ziemi, aby ją zniszczyć? JHWH powiedział do mnie: Wyrusz przeciwko tej ziemi i zniszcz ją!11Wtedy powiedział[16] Eliakim i Szebna, i Joach do głównodowodzącego: Rozmawiaj, prosimy, z twoimi sługami po aramejsku,[17] gdyż my rozumiemy,[18] a nie rozmawiaj z nami po judejsku przy uszach[19] ludu, który jest na murze.[20]12I odpowiedział głównodowodzący: Czy do twojego pana i do ciebie posłał mnie mój pan, abym powiedział te słowa? Czy nie do ludzi siedzących na murze, [skazanych na to], by z wami jeść swój kał[21] i pić swój mocz?[22]13Następnie głównodowodzący stanął i zawołał doniosłym głosem po judejsku: Powiedział: Słuchajcie słów wielkiego króla, króla Asyrii!14Tak mówi król:[23] Niech was nie oszukuje Hiskiasz, gdyż nie zdoła was wyratować!15I niech nie nakłania was Hiskiasz do zaufania JHWH, mówiąc: Na pewno wyratuje nas JHWH. Nie będzie to miasto wydane w rękę króla Asyrii.16Nie słuchajcie Hiskiasza! Gdyż tak mówi król[24] Asyrii: Zawrzyjcie ze mną układ[25] i wyjdźcie do mnie, i jedzcie, każdy ze swej winnicy i każdy ze swego figowca,[26] i pijcie, każdy wodę z własnej cysterny!17Aż przyjdę i zabiorę was do ziemi podobnej do waszej ziemi, ziemi zboża i moszczu, ziemi chleba i winnic.18Niech nie zachęca was Hiskiasz, mówiąc: JHWH nas wyratuje! Czy wyratowali bogowie narodów – każdy swój kraj – z ręki króla Asyrii?19Gdzie są bogowie Chamatu i Arpadu? Gdzie są bogowie Sefarwaim? Czy wyratowali Samarię z mojej ręki?20Które to spośród wszystkich bóstw tych ziem wyratowało swój kraj z mojej ręki, że JHWH miałby wyratować Jerozolimę z mojej ręki?21Lecz [oni] milczeli[27] i nie odpowiedzieli mu ani słowem, gdyż taki był rozkaz króla: Nie odpowiadajcie mu!22I przyszedł Eliakim, syn Chilkiasza, przełożony domu, Szebna, pisarz, i Joach, syn Asafa, kanclerz, do Hiskiasza, z rozdartymi szatami, i przekazali mu słowa głównodowodzącego.