1W dwunastym roku, w dwunastym[1] miesiącu, w pierwszym dniu tego miesiąca[2] stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:2Synu człowieczy! Wznieś pieśń żałobną nad faraonem, królem egipskim, i powiedz do niego: Porównywałeś się[3] do młodego lwa wśród narodów, a ty jesteś potworem w morzach! Parskasz w swoich rzekach,[4] mącisz wody swymi nogami, wierzgasz w ich strumieniach.3Tak mówi Pan JHWH: Rozciągnę nad tobą swoją sieć w zgromadzeniu licznych ludów[5] – i wyciągną cię[6] w moim niewodzie.4I porzucę cię na ziemi, zwalę cię na powierzchnię pola i sprawię, że usiądzie na tobie wszelkie ptactwo niebios, i nasycę tobą zwierzęta całej ziemi.5I rozrzucę twoje cielsko po górach, a twoimi zwłokami[7] wypełnię doliny.6I napoję ziemię upływem twej krwi aż po góry, i będą jej pełne kanały.7Gdy będę cię gasił,[8] zakryję niebiosa i zaćmię ich gwiazdy. Słońce zasłonię obłokiem, a księżyc nie zabłyśnie swym blaskiem. (Mk 13,24; Łk 21,25; Ap 6,12; Ap 8,12)8Wszystkie jasne światła na niebie zaćmię nad tobą i pogrążę w ciemności twą ziemię – oświadczenie Pana JHWH.9I zaniepokoję serce licznych ludów, gdy poprowadzę twoich rozbitków do narodów w ziemiach, których nie znałeś.10I wywołam zdumienie licznych ludów nad tobą, a ich królami wstrząśnie z twego powodu strach,[9] gdy machnę nad ich obliczem swoim mieczem, i drżeć będą [bez] chwili [przerwy], każdy o swoją duszę, w dniu twojego upadku.11Gdyż tak mówi Pan JHWH: Miecz króla Babilonu przyjdzie na ciebie.12Mieczami bohaterów powalę twoją armię – najokrutniejszymi spośród wszystkich narodów – i zniszczą [oni] świetność Egiptu, i rozbiją całą jego armię.13I wytępię wszystkie jego zwierzęta z licznych wód, i nie zmąci ich już noga ludzka, i nie zmąci ich kopyto bydła.14Potem oczyszczę ich wody i ich strumienie popłyną jak oliwa – oświadczenie Pana JHWH.15Gdy zamienię ziemię egipską w pustkowie, a ziemia będzie opustoszona ze wszystkiego, co ją wypełnia, gdy pobiję wszystkich, którzy w niej mieszkają, wtedy poznają, że Ja jestem JHWH.16Oto pieśń żałobna. Śpiewać ją będą. Będą ją śpiewać córki narodów. Będą ją śpiewać nad Egiptem i nad całą jego armią – oświadczenie Pana JHWH.
Pieśń żałoby nad faraonem
17W dwunastym roku, w [pierwszym miesiącu],[10] w piętnastym dniu [tego] miesiąca[11] stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:18Synu człowieczy! Zapłacz nad armią Egiptu i sprowadź ją na dół – ją[12] i córki potężnych narodów – do podziemnej krainy, do tych, którzy zeszli do grobu.19Kogo przewyższasz wdziękiem? Zstąp, legnij z nieobrzezanymi!20Padną wśród przebitych mieczem! Mieczowi wydana! Wyciągnęli go i całą jego armię.[13]21I przemówią do niego wodzowie wśród walecznych[14] z głębi Szeolu[15] – [i] ich pomocnicy:[16] Zeszli, legli nieobrzezani, przebici mieczem.[17]22Tam jest Aszur i całe jego zgromadzenie, otaczające go jego grobami, sami przebici, ci, co padli od miecza,[18]23którym dano ich groby w zakamarkach dołu, to [tam] ma być jego zgromadzenie; dookoła jego grobu – sami przebici, ci, co padli od miecza,[19] którzy siali grozę[20] w krainie żyjących.24Tam jest Elam i cała jego armia otaczająca jego grób, sami przebici, ci, co padli od miecza, którzy jako nieobrzezani zeszli do podziemnej krainy, którzy siali swą grozę w krainie żyjących i ponieśli swą hańbę z tymi, którzy zeszli do grobu.25Między przebitymi dano mu łoże i całej jego armii wokół jego grobu – sami nieobrzezani, przebici mieczem, którzy siali swą grozę w krainie żyjących i ponieśli swą hańbę z tymi, którzy zeszli do grobu, i między przebitych ich dano.[21]26Tam jest Mesech [i] Tubal z całą swą armią wokół jego grobu – sami nieobrzezani, przebici mieczem, tak, siali grozę w krainie żyjących.27I [czy] nie spoczęli z bohaterami, którzy padli, z nieobrzezanych,[22] którzy zeszli do Szeolu ze swymi narzędziami walki i dano im ich miecze pod ich głowy? I spoczęły ich winy[23] na ich kościach – choć grozę bohaterów [siali] w krainie żyjących.28I ty między nieobrzezanymi zostaniesz złamany i legniesz z przebitymi mieczem.29Tam jest Edom, jego królowie i wszyscy jego książęta,[24] których złożono między ich bohaterami, z przebitymi mieczem. Legli oni z nieobrzezanymi, z tymi, którzy zeszli do grobu.30Tam są książęta północy – oni wszyscy – i wszyscy Sydończycy, którzy zeszli wraz z przebitymi mimo ich grozy.[25] Mimo ich męstwa zostali zawstydzeni i legli jak nieobrzezani, z przebitymi mieczem, i ponieśli swą hańbę z tymi, którzy zeszli do grobu.31Gdy faraon ich zobaczy, pocieszony będzie ze względu na całą swą armię, [ze względu na] przebitych mieczem – [pocieszy się] faraon i całe jego wojsko[26] – oświadczenie Pana JHWH.[27]32Ponieważ sieję[28] mą grozę[29] w krainie żyjących, to legł [on] między nieobrzezanymi, przebitymi mieczem, faraon i cała jego armia – oświadczenie Pana JHWH.