1Dawid zaś powiedział: Czy jest jeszcze ktoś, kto pozostał z domu Saula, abym mógł wyświadczyć mu łaskę ze względu na Jonatana?[1]2A był w domu Saula pewien sługa imieniem Syba.[2] Wezwano go więc do Dawida, a król powiedział do niego: Czy ty jesteś Syba? On odpowiedział: [Tak, to ja], twój sługa.3Król zapytał: Czy nie ma jeszcze kogoś z domu Saula, bym mógł wyświadczyć mu Bożą łaskę?[3] Wtedy Syba powiedział królowi: Jest jeszcze syn Jonatana, z uszkodzonymi nogami.4Król zapytał go: Gdzie on jest? Syba odpowiedział: Oto mieszka on w domu Makira,[4] syna Amiela,[5] w Lo-Debar.[6]5Król Dawid posłał zatem i zabrał go z domu Makira, syna Amiela, z Lo-Debar.6A gdy Mefiboszet,[7] syn Jonatana, syna Saula, przyszedł do króla, padł na twarz i pokłonił mu się. Dawid zaś powiedział: Mefiboszecie! A on odpowiedział: Oto twój sługa!7Dawid powiedział do niego: Nie bój się, gdyż bardzo chcę wyświadczyć ci łaskę ze względu na Jonatana, twojego ojca. Zwracam[8] ci całe pole[9] Saula, twojego ojca,[10] a ty będziesz jadł chleb zawsze przy moim stole.8[On zaś] pokłonił się i powiedział: Czym jest twój sługa, że zwróciłeś się ku takiemu zdechłemu psu,[11] jak ja?9Wówczas król wezwał Sybę, sługę[12] Saula, i powiedział do niego: Wszystko, co należało do Saula i do całego jego domu, dałem [właśnie] synowi twojego pana.10Będziesz uprawiał mu ziemię – ty, twoi synowie i twoi słudzy – i będziesz zbierał [plony], które będą chlebem dla syna twojego pana, tak że będzie go jadł, jednak [sam] Mefiboszet, syn twojego pana, będzie jadał chleb zawsze przy moim stole. Syba zaś miał piętnastu synów i dwudziestu służących,11i powiedział Syba do króla: Twój sługa postąpi zgodnie ze wszystkim, co mój pan, król, rozkazał swojemu słudze. Mefiboszet zatem jadał przy stole Dawida[13] jak jeden z synów króla.12Mefiboszet miał też małego syna, imieniem Mika.[14] Wszyscy mieszkańcy domu Syby stali się sługami Mefiboszeta,13Mefiboszet zaś mieszkał w Jerozolimie, gdyż jadał zawsze przy stole króla – a był on chromy na obie nogi.