1Jozjasz urządził w Jerozolimie Paschę dla JHWH. Baranka paschalnego[1] zabili w czternastym dniu pierwszego miesiąca.2Wówczas [Jozjasz] wyznaczył kapłanów do ich obowiązków i zachęcił ich[2] do służby w domu JHWH.3Powiedział także Lewitom, pouczającym całego Izraela, poświęconym JHWH: Złóżcie świętą skrzynię w świątyni,[3] którą zbudował Salomon, syn Dawida, król Izraela. Nie noście już [jej] ciężaru na ramieniu. Teraz służcie JHWH, waszemu Bogu, i Jego ludowi Izraelowi.4Przygotujcie się w domach swoich ojców, według waszych grup, zgodnie z przepisem Dawida, króla Izraela, oraz listem Salomona, jego syna.5I stańcie w [miejscu] świętym oddziałami[4] domów ojców [do służby] waszym braciom, synom ludu, a [jeden] oddział domu ojca [niech będzie] dla Lewitów.6Zabijcie baranka paschalnego i poświęćcie się. Przygotujcie się też dla waszych braci, aby działać według Słowa JHWH, podanego za pośrednictwem Mojżesza.7Jozjasz wniósł na rzecz synów ludu owce – jagnięta i młode koziołki – wszystkie na ofiary paschalne dla wszystkich, którzy tam się znaleźli, w liczbie trzydziestu tysięcy, a bydła trzy tysiące. Pochodziło to z majątku króla.8Również jego książęta wnieśli dobrowolną ofiarę dla ludu, dla kapłanów i dla Lewitów. Chilkiasz i Zachariasz, i Jechiel, przełożeni domu Bożego, dali kapłanom na ofiary paschalne dwa tysiące sześćset [sztuk], a bydła trzysta.9A Konaniasz i Szemajasz, i Netanel, jego bracia, oraz Chaszabiasz i Jejel, i Jozabad, książęta Lewitów, wnieśli dla Lewitów na ofiary paschalne pięć tysięcy [sztuk], a bydła pięćset.[5]10Kiedy poczyniono ustalenia co do służby, kapłani stanęli na swoich stanowiskach, a Lewici przy swoich grupach, zgodnie z rozkazem króla.11Zabijali oni baranki paschalne, kapłani kropili krwią [odbieraną] z ich rąk, Lewici je [zaś] skórowali.12Potem odkładali [części na] całopalenie, aby je dać oddziałom,[6] domom ojców, dla synów ludu, by zostały złożone dla JHWH, jak napisano w zwoju Mojżesza – i tak [czyniono również] z bydłem.13Następnie ugotowali baranka paschalnego w ogniu, według przepisu, a poświęcone dary gotowali w kotłach, w garnkach i w misach – i roznosili je szybko wszystkim synom ludu.14Potem przygotowali też [posiłek] dla siebie i dla kapłanów. Kapłani bowiem, synowie Aarona, składali ofiary całopalne oraz tłuszcz aż do nocy, dlatego Lewici przygotowali [posiłek] dla siebie i dla kapłanów, synów Aarona.15Również śpiewacy, synowie Asafa, pozostawali na swoich stanowiskach zgodnie z nakazem Dawida, Asafa, Hemana i Jedutuna, jasnowidza królewskiego, a też odźwierni przy każdej poszczególnej bramie. Nie musieli oni jednak pozostawiać swojej służby, gdyż ich bracia, Lewici, przygotowali [posiłek] również dla nich.16W tak ustalony sposób przebiegała cała służba na rzecz JHWH tego dnia, aby obchodzić Paschę i składać ofiary całopalne na ołtarzu JHWH zgodnie z nakazem króla Jozjasza.17Synowie Izraela zatem, którzy się tam znaleźli, obchodzili w tym czasie Paschę oraz Święto Przaśników przez siedem dni.18Takiej Paschy, jak ta, nie obchodzono w Izraelu od dni proroka Samuela i żaden król Izraela nie urządził takiej Paschy, jak ta, którą urządził Jozjasz wraz z kapłanami, Lewitami, całą Judą i Izraelem, które się tam znalazły, i z mieszkańcami Jerozolimy.19Paschę tę urządzono w osiemnastym roku panowania Jozjasza.[7]
Śmierć Jozjasza pod Megiddo
20Po tym wszystkim, gdy Jozjasz już przygotował świątynię,[8] Necho,[9] król Egiptu, wyruszył, aby walczyć pod Karkemisz nad Eufratem, i Jozjasz wyszedł, by się z nim zetrzeć.[10]21On jednak wyprawił do niego posłów z tymi słowy: Co my mamy do siebie,[11] królu Judy? Nie przeciwko tobie dziś wyruszyłem, lecz przeciwko domowi, z którym rozpocząłem wojnę, Bóg zaś powiedział mi, bym się śpieszył. Ustąp zatem przed Bogiem, który jest ze mną, aby cię nie zniszczył.22Ale Jozjasz nie odwrócił od niego swej twarzy,[12] przeciwnie, przebrał się,[13] aby z nim walczyć. Nie posłuchał słów Necha z ust Bożych i nadciągnął, by walczyć na równinie[14] Megiddo.23Ale celujący[15] trafili króla Jozjasza i król powiedział do swoich sług: Wywieźcie mnie, bo jestem ciężko ranny!24Wtedy jego słudzy wynieśli go z rydwanu, umieścili go w jego drugim rydwanie i zawieźli do Jerozolimy, gdzie zmarł i został pochowany w grobach swoich ojców. Cała Juda i Jerozolima opłakiwały wtedy Jozjasza.25Także Jeremiasz ułożył tren o Jozjaszu, a wszyscy śpiewacy i śpiewaczki śpiewają o Jozjaszu w swoich trenach do dziś – i uczyniono z tego zwyczaj[16] w Izraelu, a oto są one spisane w Trenach.[17]26Pozostałe zaś sprawy Jozjasza i przejawy jego pobożności[18] – zgodne z tym, co napisano w Prawie JHWH –27i jego sprawy, pierwsze i ostatnie, oto zostały spisane w zwoju Królów Izraela i Judy.