1W osiemnastym roku [panowania] króla Jeroboama nad Judą zapanował Abiasz.2Panował on w Jerozolimie trzy lata,[1] a jego matka miała na imię Michaja[2] i była córką Uriela z Gibei.[3] Między Abiaszem a Jeroboamem była wojna.3Abiasz wyruszył na wojnę z wojskiem liczącym czterysta tysięcy[4] doświadczonych wojowników, ludzi doborowych, a Jeroboam ustawił przy sobie do bitwy osiemset tysięcy ludzi doborowych, dzielnych wojowników.4[Przed bitwą] Abiasz stanął na górze Semaraim, która leży na pogórzu Efraima, i powiedział: Słuchajcie mnie, Jeroboamie i cały Izraelu!5Czy nie powinniście wiedzieć, że JHWH, Bóg Izraela, Dawidowi dał władzę nad Izraelem na wieki – jemu i jego synom [na mocy] przymierza soli?[5]6Lecz Jeroboam, syn Nebata, sługa Salomona, syna Dawida, powstał i zbuntował się przeciw swojemu panu.7I zebrali się przy nim[6] ludzie próżni, synowie Beliala,[7] i umocnili się względem Rechabeama, syna Salomona, gdy Rechabeam był wciąż młody i niedoświadczony,[8] tak że nie mógł im się oprzeć.8A teraz, czy wy chcecie powiedzieć, że potraficie przeciwstawić się królestwu JHWH w ręce synów Dawida, dlatego że jesteście wielkim tłumem i macie ze sobą złote cielce, z których Jeroboam porobił wam bogów?9Czy nie wypędziliście kapłanów JHWH, synów Aarona, i Lewitów, i nie poustanawialiście sobie kapłanów, podobnie jak ludy tych ziem?[9] Każdy, kto [u nich] przychodzi z młodym cielcem i z siedmioma baranami, aby go wyświęcono,[10] zostaje kapłanem tych, którzy nie są bogami!10U nas natomiast JHWH jest naszym Bogiem, a my nie opuściliśmy Go, a kapłanami, pełniącymi służbę wobec JHWH, są synowie Aarona i Lewici przy pracy.11Składają bowiem JHWH ofiary całopalne każdego poranka i każdego wieczoru i spalają wonności, i rozkładają chleb [oblicza] na stole z czystego [złota], i [dbają] o złoty świecznik wraz z jego lampami, aby świeciły co wieczór – ponieważ my pełnimy służbę JHWH, naszego Boga, a wy Go opuściliście!12Oto zatem z nami na czele jest Bóg i Jego kapłani, i trąby, by dać zew przeciwko wam, synowie Izraela! Nie walczcie z JHWH, Bogiem waszych ojców, bo wam się nie powiedzie!13Jeroboam tymczasem przeprowadził zasadzkę, by najść na ich tyły, tak że byli przed Judą, a zasadzka od ich tyłów.14Gdy Judejczycy obejrzeli się, oto szykowała im się bitwa od przodu i od tyłu! Wówczas zawołali do JHWH, kapłani zadęli w trąby,15a Judejczycy wydali okrzyk bitewny. A gdy Judejczycy wydali okrzyk bitewny, Bóg pobił Jeroboama i całego Izraela wobec Abiasza i Judy.16Synowie Izraela zaczęli uciekać przed Judejczykami, a Bóg wydał ich w ich rękę.17I zadali im, Abiasz i jego lud, wielką klęskę, i padło wśród Izraela pięćset tysięcy doborowych wojowników.18Tak to w tym czasie synowie Izraela zostali upokorzeni, a synowie Judy umocnili się, gdyż oparli się[11] na JHWH, Bogu swoich ojców.19Abiasz natomiast ruszył za Jeroboamem i zdobył na nim następujące miasta: Betel wraz z jego osadami,[12] Jeszanę wraz z jej osadami i Efron wraz z jego osadami.20Za życia Abiasza nie odbudowała się już potęga Jeroboama, JHWH zaś ugodził go tak, że umarł.21Abiasz natomiast umocnił się i pojął sobie czternaście żon, i zrodził dwudziestu dwóch synów oraz szesnaście córek.22Pozostałe sprawy Abiasza, jego drogi i jego sprawy, zapisane są w Objaśnieniu[13] proroka Iddo.[14]23I spoczął Abiasz ze swoimi ojcami, i pochowali go w Mieście Dawida, a władzę królewską po nim objął Asa, jego syn. Za jego dni w ziemi[15] panował spokój przez dziesięć lat.