1Anna zaś modliła się tymi słowy: Moje serce weseli się w JHWH, mój róg podniósł się w JHWH![1] Mój uśmiech?[2] Szeroki wobec wrogów! Bo raduję się z Twojego zbawienia. (Łk 1,46)2Nikt nie jest tak święty jak JHWH, gdyż nie ma nikogo prócz Ciebie – nikt nie jest taką skałą,[3] jak nasz Bóg!3Nie mnóżcie swych dumnych przechwałek![4] Zuchwalstwo płynie z waszych ust! Tak! JHWH jest Bogiem poznania i On rozlicza złośliwości![5]4Łuk bohaterów – złamany, a spychani? Opasani w moc!5Syci wynajmują się za chleb, a głodni kończą.[6] Gdy niepłodna rodzi siódemkę, wielodzietna omdlewa.6JHWH uśmierca i ożywia, strąca i wyciąga z Szeolu,7JHWH zubaża i wzbogaca, poniża, lecz także wywyższa. (Łk 1,52)8Podnosi biedaka z prochu, nędzarza – z kupy śmieci, by posadzić go z dostojnymi i przyznać zaszczytne krzesło. Bo do JHWH należą słupy ziemi, On na nich umieścił świat.9Strzeże kroków swych wiernych,[7] bezbożni zaś milkną w mroku, bo człowiek mężnieje nie przez [własną] moc.10JHWH rozbije wiodących[8] z Nim spór, przeciwko nim zagrzmi [On] na niebie. JHWH osądzi krańce ziemi, udzieli mocy swojemu królowi i wzniesie róg swojego pomazańca.[9]
Służba Samuela przy Helim
11Potem Elkana poszedł do Ramy, do swojego domu, a chłopiec posługiwał JHWH przy kapłanie Helim.12A synowie Helego byli synami Beliala,[10] nie znali oni JHWH.13Taki zaś był zwyczaj[11] tych kapłanów względem ludu, [względem] każdego, kto składał ofiarę. Otóż gdy gotowało się mięso, przychodził sługa kapłana z trójzębnym widelcem[12] w ręku14i wtykał go do kadzi lub do misy, lub do kotła, lub do garnka,[13] [i] wszystko, co widelec wydobył, kapłan brał dla siebie. Tak czynili całemu Izraelowi, [wszystkim] przychodzącym tam do Szilo.15Również zanim spalili tłuszcz, przychodził sługa kapłana i mówił do ofiarującego człowieka: Daj mięso na pieczeń dla kapłana, bo nie weźmie od ciebie mięsa gotowanego, a tylko surowe!16A jeśli taki człowiek odpowiedział: Niech najpierw spalą tłuszcz, a potem bierz sobie, czego pragnie twoja dusza, to mówił: Nie,[14] raczej daj to teraz, a jeśli nie, to zabiorę siłą.17I grzech tych młodzieńców stał się bardzo wielki przed obliczem JHWH, gdyż ludzie[15] lekceważyli składanie ofiar JHWH.18Samuel zaś posługiwał przed obliczem JHWH jako chłopiec odziany w lniany efod.19Jego matka sporządzała mu też mały płaszcz i przynosiła mu go rok w rok, gdy przychodziła ze swoim mężem, aby składać doroczną ofiarę.20A Heli błogosławił Elkanie oraz jego żonie. Mawiał: Niech JHWH wzbudzi ci potomstwo[16] z tej kobiety w zamian za tę [spełnioną] prośbę, którą wyprosiła[17] dla JHWH. Potem szli[18] do swojej miejscowości.21I rzeczywiście JHWH nawiedził Annę, i poczęła, i urodziła [jeszcze] trzech synów i dwie córki. A chłopiec Samuel dorastał przy JHWH.22Heli bardzo się zestarzał,[19] słyszał zaś o wszystkim, co jego synowie czynili całemu Izraelowi, oraz o tym, że obcowali[20] z kobietami, które według porządku służyły[21] u wejścia do namiotu spotkania,[22]23i powiedział do nich: Dlaczego dopuszczacie się takich rzeczy, rzeczy niegodziwych, o których słyszę od całego tego ludu?24Nie, moi synowie, niedobra to wieść, którą słyszę rozpowszechnianą przez lud JHWH.[23]25Jeśli zgrzeszy człowiek przeciw człowiekowi, jego rzecznikiem jest Bóg, lecz jeśli człowiek zgrzeszy przeciw JHWH, kto się za nim wstawi? Ale nie posłuchali głosu swego ojca, gdyż JHWH upodobało się[24] ich uśmiercić.26A chłopiec Samuel coraz bardziej rósł i był miły zarówno JHWH, jak i ludziom. (Łk 2,52)27Przyszedł też pewien mąż Boży do Helego i powiedział do niego: Tak mówi JHWH: Wyraźnie objawiłem się domowi twego ojca, gdy byli w Egipcie poddani domowi faraona.28I wybrałem go sobie spośród wszystkich plemion Izraela na kapłana, aby składał ofiary na moim ołtarzu, aby spalał kadzidło i aby nosił przede Mną efod.[25] Dałem też domowi twego ojca wszystkie wdzięczne dary synów Izraela.[26]29Dlaczego wzgardziliście[27] moją ofiarą rzeźną i moją ofiarą z pokarmów, które przykazałem [składać w mojej] siedzibie? [Ty] zaś wielbisz swoich synów bardziej niż Mnie, by tuczyć się z pierwocin wszystkich ofiar z pokarmów [składanych przez] Izraela, mój lud!30Dlatego – oświadczenie JHWH, Boga Izraela – wprawdzie zapowiedziałem twojemu domowi i domowi twojego ojca, że będą pełnić [obowiązki] przed moim obliczem na wieki, lecz teraz – oświadczenie JHWH – precz Mi z tym![28] Tak, czczących Mnie uczczę, ale gardzącymi Mną wzgardzę.[29]31Oto idą dni, gdy odetnę twoje ramię[30] i ramię domu twego ojca, by nie było już starca w twoim domu.32Wtedy spojrzysz przygnębiony na [tę] siedzibę[31] przy wszystkim, w czym poszczęści się Izraelowi, a w twoim domu nie będzie starca już po wszystkie dni.33Kogoś[32] jednak nie odetnę ci od mego ołtarza, by nie zgasić twych oczu[33] i nie pogrążyć twej duszy,[34] lecz cały przyrost twego domu – ci umrą jako mężczyźni.[35]34A to będzie ci znakiem, który przyjdzie do obu twych synów, do Chofniego i Pinechasa: Obaj umrą w jednym dniu.35I wzbudzę sobie kapłana wiernego, który będzie postępował według tego, co jest w moim sercu i w mojej duszy,[36] i zbuduję mu dom trwały[37] – i będzie posługiwał przed moim pomazańcem po wszystkie dni.[38]36I stanie się tak, że każdy, kto pozostanie z twojego domu, przyjdzie mu się pokłonić dla okruszyny srebra i bochenka chleba, i powie: Przyłącz mnie, proszę, do jednego z urzędów kapłańskich, bym się posilił kawałkiem chleba.