1Również Chiram,[1] król Tyru, przysłał do Dawida posłańców z drewnem cedrowym oraz murarzy i cieślów,[2] którzy mieli zbudować mu dom.[3]2Tak Dawid poznał, że JHWH ustanowił go królem nad Izraelem i że[4] ze względu na swój lud Izraela jego władza królewska została wysoko wyniesiona.
Życie rodzinne Dawida w Jerozolimie
3W Jerozolimie Dawid pojął też więcej żon i zrodził Dawid więcej synów i córek.4A to są imiona tych, którzy mu się urodzili w Jerozolimie: Szamua[5] i Szobab,[6] Natan[7] i Salomon,[8] (Mt 1,6; Łk 3,31)5i Jibchar,[9] i Eliszua,[10] i Elpalet,[11]6i Nogah,[12] i Nefeg,[13] i Jafia,[14]7i Eliszama,[15] i Beeliada,[16] i Elfelet.[17]
Pokonanie Filistynów
8A gdy Filistyni usłyszeli, że Dawid został namaszczony na króla nad całym Izraelem, wyruszyli wszyscy Filistyni, aby odszukać Dawida. Dawid usłyszał o tym i wyszedł im naprzeciw.9Filistyni zaś przyszli i najechali dolinę Refaim.[18]10Wówczas Dawid pytał Boga tymi słowy: Czy mam ruszyć na Filistynów i czy wydasz ich w moją rękę? A JHWH odpowiedział mu: Wyrusz, a wydam ich w twoją rękę.11I ruszyli na Baal-Perasim, Dawid pobił ich tam i powiedział Dawid: Bóg moją ręką przełamał moich wrogów, jak przy przełomie wód. Dlatego nadano temu miejscu nazwę Baal-Perasim.[19]12Porzucili tam nawet swoich bogów, a Dawid powiedział – i spalili je w ogniu.13Filistyni [wyruszyli] jednak jeszcze raz i najechali dolinę.14Dawid zaś znów pytał Boga, ale Bóg mu odpowiedział: Nie wyruszaj. Zajdź ich od tyłu i uderz na nich od strony balsamowców.15A gdy usłyszysz odgłos stąpania po wierzchołkach balsamowców, wtedy wyjdź do bitwy, Bóg bowiem wyszedł przed tobą, aby pobić obóz Filistynów.16I Dawid uczynił tak, jak przykazał mu Bóg, i pobili obóz Filistynów od Gibeonu[20] aż po Gezer.[21]17Potem sława Dawida rozeszła się po wszystkich ziemiach, a JHWH rzucił strach przed nim na wszystkie narody.