1Król Salomon,[1] obok córki faraona, pokochał[2] wiele cudzoziemskich kobiet: Moabitki, Ammonitki,[3] Edomitki, Sydonitki i Chetytki.[4]2[Pochodziły one] z narodów, co do których JHWH powiedział synom Izraela: Nie łączcie się z nimi[5] i niech one nie łączą się z wami, bo na pewno nakłonią wasze serca do [pójścia] za swoimi bogami – właśnie do nich przylgnął Salomon w miłości.3Miał zaś żon, księżniczek, siedemset, a nałożnic trzysta[6] i te jego kobiety zwiodły jego serce.[7]4Gdy nadszedł czas, że Salomon się zestarzał, jego kobiety nakłoniły jego serce do [pójścia] za innymi bogami, tak że jego serce nie było tak szczere wobec JHWH,[8] jego Boga, jak serce Dawida, jego ojca.5Poszedł więc Salomon za Asztoret,[9] boginią Sydończyków, i za Milkomem, obrzydliwością[10] Ammonitów.[11]6Salomon postępował źle w oczach JHWH i nie wytrwał [w podążaniu] za JHWH, tak jak [wytrwał] Dawid, jego ojciec.7Wtedy to właśnie Salomon zbudował wzniesienie dla Kemosza,[12] obrzydliwości Moabitów, na górze położonej na wschód od Jerozolimy,[13] i dla Molocha,[14] obrzydliwości synów Ammona.8Podobnie też czynił dla wszystkich swoich cudzoziemskich kobiet, które spalały [kadzidła] i składały rzeźne ofiary swoim bogom.9JHWH rozgniewał się zatem na Salomona za to, że odwiódł swoje serce od bycia przy JHWH, Bogu Izraela, który dwukrotnie mu się ukazał10i przykazał mu właśnie w tej sprawie, aby nie szedł za innymi bogami. Lecz on nie dotrzymał tego, co przykazał JHWH.11JHWH powiedział więc do Salomona: Ponieważ tak się z tobą stało i nie dotrzymałeś mojego przymierza ani moich ustaw, które ci nadałem, to nieuchronnie wydrę ci królestwo i dam je twojemu słudze.12Nie zrobię tego jednak za twojego życia, ze względu na Dawida, twojego ojca – wydrę je z ręki twojego syna.13Nie wydrę też całego królestwa. Dam twojemu synowi jedno plemię, ze względu na Dawida, mojego sługę, i ze względu na Jerozolimę, którą wybrałem.
Hadad i Rezon – przeciwnicy Salomona
14JHWH wzbudził więc Salomonowi przeciwnika,[15] Hadada[16] Edomitę,[17] był on z potomstwa króla, w Edomie.15Stało się bowiem tak, kiedy Dawid tępił[18] Edom, [a] Joab, wódz wojska, wyruszył, by pogrzebać przebitych, a pobił [on] wszystkich mężczyzn w Edomie,16Joab bowiem, i cały Izrael, przebywał tam przez sześć miesięcy, aż do wytępienia wszystkich mężczyzn,17że właśnie wtedy uciekł Hadad – on, a z nim [kilku] ludzi, Edomitów, spośród sług jego ojca – aby przedostać się do Egiptu; Hadad[19] zaś był wtedy małym chłopcem.18Wyruszyli zatem z Midianu i przybyli do Paran. Z Paran zaś wzięli z sobą [kilku] ludzi i przybyli do Egiptu, do faraona, króla Egiptu, [ten] zaś dał mu dom, zapewnił mu chleb i nadał mu ziemię.[20]19Hadad zaś znalazł wielką łaskę w oczach faraona, tak że dał mu za żonę siostrę swojej żony, siostrę królowej Tachpenes.20Siostra Tachpenes urodziła mu syna, Genubata, a Tachpenes wypiastowała go[21] w obrębie domu faraona, tak że Genubat przebywał w domu faraona, pośród synów faraona.21Gdy Hadad usłyszał w Egipcie, że Dawid zasnął ze swoimi ojcami i że umarł Joab, wódz wojska, powiedział Hadad do faraona: Poślij mnie, bym poszedł do swojej ziemi.22Wówczas faraon zapytał go: Czego ci u mnie brak, że chcesz oto iść do swojej ziemi? A [on] odpowiedział: Niczego,[22] ale poślij mnie, proszę.23Wzbudził mu też Bóg przeciwnika [w osobie] Rezona,[23] syna Eliady, który uciekł od Hadadezera, króla Soby, swojego pana.24Zebrał on przy sobie ludzi i został przywódcą hordy, [w czasie], gdy tępił ich Dawid. Naszli wówczas Damaszek, zamieszkali tam i obwołali go w Damaszku królem.25I był on przeciwnikiem Izraela przez wszystkie dni Salomona, [wyrządzał] zło, które [wyrządzał także] Hadad, i brzydził się Izraelem, panował zaś nad Aramem.[24]
Jeroboam i prorok Achiasz
26Ponadto rękę przeciw królowi podniósł Jeroboam, syn Nebata, Efratejczyk z Seredy, sługa Salomona. Jego matce było na imię Serua[25] i była wdową.27Powód, dla którego podniósł on rękę przeciw królowi, był taki: Salomon budował twierdzę Millo, chciał zamknąć wyłom Miasta Dawida, swojego ojca.28A człowiek ten, Jeroboam, był sprawnym kierownikiem.[26] Gdy Salomon zauważył, że młodzieniec [dobrze] radzi sobie z pracą, ustanowił go nadzorcą nad całą ciężką [pracą] zleconą domowi Józefa.29W tym czasie zdarzyło się, że Jeroboam wyszedł z Jerozolimy i na drodze spotkał go Achiasz Szilonita, prorok, który odziany był w nowy płaszcz, znaleźli się zaś w polu sami.30Wówczas Achiasz chwycił nowy płaszcz, który miał na sobie, podarł go na dwanaście kawałków31i powiedział do Jeroboama: Weź sobie dziesięć kawałków, bo tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Oto wydzieram królestwo z ręki Salomona i dziesięć plemion daję tobie.32Jemu zaś zostanie jedno plemię,[27] ze względu na mojego sługę Dawida i ze względu na Jerozolimę, miasto, które wybrałem spośród wszystkich plemion Izraela.33[Uczynię tak] dlatego, że Mnie opuścili, kłaniali się Asztarot, bogini Sydończyków, Kemoszowi, bogu Moabu, i Milkomowi, bogu synów Ammona, nie kroczyli zaś moją drogą, by czynić to, co prawe w moich oczach, oraz [przestrzegać] moich ustaw i praw, jak to czynił Dawid, jego ojciec.34Nie wezmę też [teraz] całego królestwa z jego ręki, lecz pozostawię go księciem[28] po wszystkie dni jego życia, ze względu na Dawida, mojego sługę, którego wybrałem i który przestrzegał moich przykazań i ustaw.35Zabiorę natomiast władzę z ręki jego syna i tobie dam dziesięć plemion.36Jego synowi zaś dam jedno plemię,[29] po to, aby był lampą dla Dawida,[30] mojego sługi, po wszystkie dni, przede Mną, w Jerozolimie, w mieście, które sobie wybrałem, aby tam umieścić swoje imię.37Ciebie zaś wezmę i będziesz panował nad wszystkim, czego zapragnie twoja dusza – i zostaniesz królem nad Izraelem.38A jeśli będziesz słuchał wszystkiego, co ci nakazuję, kroczył moimi drogami, czynił to, co prawe w moich oczach, przestrzegając moich ustaw i przykazań, jak to czynił Dawid, mój sługa, to będę z tobą i zbuduję ci trwały dom,[31] jak zbudowałem Dawidowi – i oddam ci Izraela.39Przez to upokorzę potomstwo Dawida, jednak nie po wszystkie dni.[32]40Salomon próbował więc uśmiercić Jeroboama, lecz Jeroboam wstał i uciekł do Egiptu do Szyszaka, króla Egiptu, i pozostawał w Egipcie aż do śmierci Salomona.41Pozostałe zaś sprawy Salomona i wszystko, czego dokonał, i jego mądrość, czyż nie jest to spisane w zwoju Kronik[33] Salomona?42A dni, w których Salomon panował w Jerozolimie nad całym Izraelem, było czterdzieści lat.43Gdy Salomon zasnął ze swoimi ojcami, został pochowany w Mieście Dawida, swojego ojca,[34] a panowanie po nim przejął Rechabeam, jego syn.