1 Królewska 10,2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Odwiedziny królowej Saby

1 Gdy królowa Saby usłyszała wieść o Salomonie, w związku z imieniem JHWH, przyszła wypróbować go poprzez [stawianie] zagadek. (Mt 12,42; Łk 11,31) 2 Przybyła zaś do Jerozolimy z bardzo okazałym orszakiem, z wielbłądami niosącymi wonności, bardzo wiele złota oraz drogie kamienie, a gdy przyszła do Salomona, rozmawiała z nim o wszystkim, co miała na swoim sercu. 3 Salomon zaś odpowiadał na wszystkie jej pytania; nie było pytania, które byłoby dla króla za trudne i na które by jej nie odpowiedział. 4 Gdy więc królowa Saby zobaczyła całą mądrość Salomona i dom, który zbudował, 5 i potrawy na jego stole, i grono jego sług,^[1] i sprawność jego urzędników,^[2] i ich stroje, i jego napitki,^[3] i jego ofiarę całopalną, którą złożył w domu JHWH, zabrakło jej tchu!^[4] 6 Powiedziała zatem do króla: Prawdą było słowo, które usłyszałam w mojej ziemi o twoich wypowiedziach^[5] i o twojej mądrości, 7 ale nie wierzyłam tym słowom, dopóki nie przybyłam i nie zobaczyły [tego] moje oczy, a przecież nie powiedziano mi [nawet] połowy. Przewyższasz mądrością i powodzeniem wieści, które słyszałam! 8 Szczęśliwi twoi ludzie, szczęśliwi ci twoi słudzy, którzy stają przed tobą, wciąż mogąc słuchać twojej mądrości! 9 Niech będzie błogosławiony JHWH, twój Bóg, który cię sobie upodobał [na tyle], by cię posadzić na tronie Izraela. To dzięki temu, że JHWH ukochał Izraela na wieki, ustanowił cię królem, abyś stosował prawo i sprawiedliwość. 10 Następnie dała królowi sto dwadzieścia talentów^[6] złota i bardzo wiele wonności i drogich kamieni. W takiej ilości nie nadeszły już takie wonności, jak te, które królowa Saby dała królowi Salomonowi. 11 Statki Chirama, które przywoziły złoto z Ofiru, przywiozły z Ofiru również bardzo wiele drewna sandałowego i drogich kamieni. 12 Król zrobił wówczas z drewna sandałowego podpory^[7] dla domu JHWH i dla domu królewskiego oraz cytry i lutnie dla śpiewaków. Tyle drewna sandałowego, [co wtedy], nie nadeszło już potem i nie widziano go aż do dnia dzisiejszego. 13 Król Salomon z kolei dał królowej Saby wszystko, czego miała pragnienie i o co poprosiła, oprócz tego, co król Salomon dał jej w swej hojności.^[8] Potem skierowała się i udała się do swojej ziemi – ona i jej słudzy.

Roczne dochody Salomona

14 Waga złota, które napływało do Salomona w ciągu jednego roku, wynosiła sześćset sześćdziesiąt sześć talentów^[9] złota, 15 oprócz [dochodów] od ludzi^[10] handlujących i z towarów^[11] [sprzedawanych przez] kupców, i [danin] od wszystkich królów arabskich i namiestników ziemi.

Przejawy bogactwa Salomona

16 Salomon zaś sporządził dwieście^[12] tarcz z kutego złota^[13] – na jedną tarczę wychodziło sześćset [sykli]^[14] złota – 17 oraz trzysta puklerzy z kutego złota – a na jeden puklerz wychodziły trzy miny^[15] złota – i złożył je król w domu [z drewna z] lasu Libanu. 18 Król sporządził też wielki tron z kości słoniowej i pokrył go oczyszczonym złotem.^[16] 19 Tron miał sześć stopni, tron miał też zaokrąglony szczyt^[17] od tyłu, poręcze z jednej i z drugiej strony miejsca do siedzenia – i dwa lwy stały obok poręczy. 20 Dwanaście lwów natomiast stało tam na sześciu stopniach z jednej i z drugiej strony – czegoś takiego nie zrobiono w żadnym królestwie. 21 Wszystkie naczynia do picia były u króla Salomona ze złota i wszystkie naczynia w domu [z drewna z] lasu Libanu były z pełnego złota – nie było srebra, nie znaczyło ono w dniach Salomona nic, 22 ponieważ król posiadał na morzu statki Tarszisz wraz ze statkami Chirama [i] raz na trzy lata przybywały statki Tarszisz, przywożąc złoto i srebro, kość słoniową,^[18] małpy oraz pawie.^[19]

Popularność Salomona

23 Tak więc król Salomon bogactwem i mądrością przewyższał wszystkich królów ziemi 24 i cała ziemia szukała oblicza Salomona,^[20] aby słuchać jego mądrości, którą Bóg dał mu do serca. 25 Tacy zaś przynosili każdy swój dar, naczynia srebrne i naczynia złote, i szaty, i broń, i wonności, i konie, i muły – [tak było] rokrocznie.

Wyposażenie wojsk Salomona

26 I nagromadził Salomon rydwanów i wierzchowców, tak że miał tysiąc czterysta rydwanów i dwanaście tysięcy wierzchowców, rozmieścił je natomiast w miastach rydwanów oraz przy [sobie, jako] królu, w Jerozolimie. 27 Król naskładał w Jerozolimie tyle srebra, co kamieni, a cedrów co do ilości naskładał tyle, co sykomor, które [rosną] w Szefeli.^[21] 28 Miejscem pochodzenia koni, które miał Salomon, był Egipt^[22] i Koe.^[23] Kupcy króla nabywali [je] z Koe za [określoną] cenę. 29 Wyruszano i sprowadzano rydwan z Egiptu za sześćset [sykli] srebra,^[24] konia zaś za sto pięćdziesiąt,^[25] tak też sprowadzali^[26] do wszystkich królów chetyckich i królów Aramu – za ich pośrednictwem.^[27]