1Następnie Bóg pobłogosławił Noego oraz jego synów. Powiedział: Rozradzajcie się i rozmnażajcie, i napełniajcie ziemię.2Wielki strach przed wami spadnie na każde zwierzę ziemi i na całe ptactwo niebios, na wszystko, co się porusza po ziemi i na wszystkie ryby morskie — powierzam je wszystkie waszej władzy.3Wszystko, co się rusza i żyje, może być dla was pokarmem — daję wam to wszystko, podobnie jak warzywa i owoce.4Nie wolno wam jednak jeść mięsa z jego duszą, z jego krwią.5Na pewno też będę domagał się waszej krwi, waszych dusz, od wszelkiego zwierzęcia i od każdego człowieka. Od każdego człowieka będę żądał krwi jego brata.6Kto przelewa ludzką krew, tego krew też przeleje człowiek, Bóg bowiem stworzył człowieka na swój obraz.7Wy zaś rozradzajcie się i rozmnażajcie! Niech was na ziemi przybywa, bądźcie na niej liczni!8Następnie oświadczył Bóg Noemu oraz jego synom:9Oto Ja, Ja ustanawiam[1] moje przymierze z wami i z waszym potomstwem po was,10z wszystkimi zwierzętami, które są przy was, to jest z ptactwem, z bydłem, z każdym zwierzęciem ziemi, które jak wy wyszło z arki — z całą zwierzyną ziemi.11Ustanawiam z wami moje przymierze, że już nie zniszczę potopem żadnej żywej istoty i że już nie będzie potopu, który by zniszczył ziemię.12To będzie znakiem przymierza — mówił dalej Bóg — które Ja ustanawiam między Mną a wami i między każdym zwierzęciem, które jest z wami — po wszystkie pokolenia:13Otóż umieszczam na obłoku mój łuk.[2] On będzie znakiem przymierza między Mną a ziemią.14Gdy skłębię obłok nad ziemią, a na obłoku ukaże się łuk,15wówczas wspomnę na moje przymierze, zawarte między Mną a wami oraz między wszystkimi zwierzętami, i nie dopuszczę już do potopu, który zniszczyłby wszystko, co żyje.16Gdy więc na obłoku pojawi się łuk, spojrzę na niego, by wspomnieć wieczne przymierze między Bogiem a wszelkim zwierzęciem, wszelkim ciałem, które żyje na ziemi.17Oto znak przymierza — oświadczył Bóg Noemu — które ustanowiłem między Mną a wszelką istotą, która żyje na ziemi.
Noe i jego synowie
18Synami Noego, którzy wraz z nim wyszli z arki, byli: Sem, Cham i Jafet. Cham natomiast był ojcem Kanaana.19Ci trzej byli synami Noego i od nich pochodzi cała ludzkość na ziemi.20Noe został rolnikiem i zasadził winnicę.21Pewnego razu upił się winem i zasnął odkryty w swoim namiocie.22Cham, ojciec Kanaana, zobaczył wówczas nagość swego ojca, wyszedł na zewnątrz i opowiedział o tym swoim braciom.23Wtedy Sem i Jafet wzięli szatę, narzucili ją sobie na ramiona, podeszli tyłem i przykryli swego nagiego ojca. Nie zobaczyli go jednak nagiego, ponieważ ich twarze były odwrócone.24A gdy Noe zbudził się po upiciu i dowiedział się, co mu uczynił jego młodszy syn,25powiedział: Kanaan będzie przeklęty,[3] niewolnikiem niewolników[4] będzie dla swoich braci!26Oświadczył też: Błogosławiony niech będzie PAN, Bóg Sema, a Kanaan będzie jego sługą!27Bóg poszerzy granice Jafeta[5] i zamieszka on w namiotach Sema, a Kanaan będzie jego sługą!28Noe żył po potopie jeszcze trzysta pięćdziesiąt lat.29W sumie zatem żył lat dziewięćset pięćdziesiąt — i umarł.