1Potem Abraham wyruszył stamtąd do ziemi Negeb i mieszkał między Kadesz a Szur, ale przebywał także w Gerarze.2W trakcie swoich wędrówek Abraham mawiał o swojej żonie Sarze: To moja siostra. Dlatego Abimelek, król Geraru, posłał po Sarę i sprowadził ją do siebie.3Lecz Bóg przyszedł do Abimeleka nocą we śnie i ostrzegł go: Umrzesz z powodu tej kobiety, którą tu sobie sprowadziłeś, bo jest ona mężatką!4A ponieważ Abimelek nie zbliżył się jeszcze do niej, powiedział: Panie! Czy karzesz śmiercią nawet naród sprawiedliwy?5Czy on sam nie oznajmił: To moja siostra? A ona? Ona również twierdziła: To mój brat. Sprowadzając ją tutaj, uczyniłem to w dobrej wierze[1] i nie mam sobie nic do zarzucenia.[2]6Wiem — odpowiedział mu Bóg we śnie — że uczyniłeś to w dobrej wierze. Stąd i Ja powstrzymałem cię od popełnienia grzechu przeciwko Mnie. Właśnie dlatego nie pozwoliłem ci jej dotknąć.7A teraz zwróć temu człowiekowi jego żonę, jest on bowiem prorokiem. On będzie modlił się za ciebie — i pozostaniesz przy życiu. Jeślibyś jej jednak nie odesłał, wiedz, że na pewno umrzesz — ty sam i wszystko, co twoje.8Abimelek wstał wcześnie rano, przywołał do siebie swych służących i w ich obecności opowiedział o wszystkim, co zaszło. Słuchających ogarnął lęk!9Następnie Abimelek wezwał Abrahama: Cóż ty nam uczyniłeś? — zapytał. — Czym ci zawiniłem, że sprowadziłeś na mnie i na moje królestwo taki wielki grzech? Postąpiłeś wobec mnie niestosownie.10I dodał: Co cię do tego skłoniło?11Postąpiłem tak — wyjaśnił Abraham — ponieważ pomyślałem: Na pewno nie ma bojaźni Bożej w tym miejscu i zabiją mnie z powodu mojej żony.12Poza tym, prawdą jest to, że jest ona moją siostrą. Jest ona córką mojego ojca. Nie jest natomiast córką mojej matki. Jako taka została moją żoną.13Gdy więc Bóg wyprawił mnie z domu mego ojca, poprosiłem ją: Wyświadcz mi pewną łaskę. Gdziekolwiek się znajdziemy, mów o mnie, że jestem twoim bratem.14Wtedy Abimelek wziął[3] owce i bydło, niewolników i niewolnice i przekazał je Abrahamowi. Zwrócił mu też jego żonę Sarę.15Następnie oświadczył: Mój kraj stoi przed tobą otworem. Mieszkaj, gdzie ci się spodoba.16Sarze natomiast oświadczył: Daję twojemu bratu tysiąc srebrników.[4] Niech to cię chroni od wszelkich podejrzeń. Niech świadczy o tym, że jesteś bez zarzutu.[5]17Abraham modlił się do Boga i Bóg uzdrowił Abimeleka, jego żonę oraz niewolnice, tak że znów były w stanie rodzić.18PAN bowiem całkowicie zamknął każde łono w domu Abimeleka z powodu Sary, żony Abrahama.