1Dla prowadzącego chór.[1]2Pasterzu Izraela, zechciej nas wysłuchać! Ty, który prowadzisz Józefa jak trzodę, Który zasiadasz na cherubach, Objaw swój majestat!3Przed obliczem Efraima, Beniamina i Manassesa Okaż swoją moc i przybądź z wybawieniem!4Boże! Odnów nas! Rozjaśnij swoje oblicze, A będziemy zbawieni!5PANIE, Boże Zastępów, jak długo będziesz się gniewał, Pomimo modlitwy swego ludu?6Karmisz nas płaczem jak chlebem I obficie[3] poisz łzami. (Iz 40,12)7Uczyniłeś nas powodem niezgody dla naszych sąsiadów, Drwią sobie z nas nasi wrogowie.8Boże Zastępów! Odnów nas! Rozjaśnij swoje oblicze,[4] A będziemy zbawieni! (Lb 6,25; Ps 4,7; Ps 31,17; Ps 44,4; Ps 67,2; Ps 80,15; Ps 89,16; Kazn 8,1; Dn 9,17)9Wyrwałeś nas niczym winorośl z Egiptu, Wygnałeś narody i ją zasadziłeś.10Przygotowałeś jej grunt, Zapuściła korzenie i wypełniła ziemię.11Rzuciła swój cień na góry, Oplotła gałązkami cedry.[5]12Wypuściła pędy ku Morzu[6] I ku Rzece swe latorośle.13Dlaczego zburzyłeś jej ogrodzenie, Tak że obrywał ją każdy włóczęga?14Rył ją dzik z lasu, Pasło się w niej wszystko, co hasa po polach.15Boże Zastępów! Zawróć! Popatrz z nieba! Zauważ! Zatroszcz się o tę biedną winorośl,16O szczep, który zasadziła Twoja prawa ręka, O syna, którego sobie wychowałeś.17Leży teraz spalona, odcięta — Przy Twojej srogości zginie![7]18Niech Twoja dłoń spocznie na człowieku Twojej prawicy, Na synu człowieczym, którego postanowiłeś wzmocnić,19A my już nie odstąpimy od Ciebie. Zachowaj nas przy życiu, Abyśmy mogli wzywać Twojego imienia![8]20PANIE, Boże Zastępów! Odnów nas! Rozjaśnij swoje oblicze, A będziemy zbawieni!