Psalm 73,1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Bóg wiecznym powodzeniem

1 Psalm Asafa. O, jak dobry jest Bóg dla Izraela, Dla tych, którzy mają czyste serca. 2 Co do mnie — prawie się potknąłem I niemal poślizgnąłem, 3 Bo zazdrościłem zuchwałym, Chciwym okiem zerkałem na pomyślność bezbożnych. 4 Oto żyją bez ograniczeń, Są zdrowi i zadbani,^[1] 5 Nie doświadczają znoju śmiertelnych, I — w odróżnieniu od zwykłych ludzi — nie spada na nich cios. 6 Dlatego pychę wkładają jak naszyjnik, Gwałt przywdziewają niczym szatę; 7 Jak czerń na bieli widać ich niegodziwość, Gdy prześcigają się w swoich zachciankach.^[2] 8 Szydzą i mówią złośliwie, Wyniośle grożą przemocą, 9 Ustami gotowi są pochłonąć niebo, A językiem zawojować ziemię.^[3] 10 Dlatego ich ludzie gromadzą się przy nich I dostarczają im wód obfitości. 11 Mówią też: W jaki sposób Bóg się na tym pozna? Skąd Najwyższy będzie o tym wiedział? 12 Oto jacy są bezbożni: Wciąż beztroscy i coraz bogatsi. 13 Czy więc nadaremnie zachowywałem czystość serca I w niewinności obmywałem ręce? 14 A przecież bywałem bity cały dzień I upominany każdego poranka! 15 Jednak gdybym stwierdził, że to było na darmo, To zdradziłbym ród Twoich dzieci! 16 Próbowałem to wszystko zrozumieć, Lecz okazało się to nazbyt trudne — 17 Aż przybyłem do Twojej świątyni I tam dałeś mi pojąć ich kres. 18 Rzeczywiście stawiasz ich na śliskim gruncie, Strącasz w szczęki potrzasku; 19 Jedna chwila i ich stan może budzić grozę, Mogą dojść do kresu, zginąć w przerażeniu — 20 Jak sennymi marami, gdy się człowiek budzi, Tak Ty, Panie, kiedy wstaniesz, wzgardzisz ich cieniami. 21 Gdy moje serce zalało się goryczą I kiedy w nerkach odczuwałem kłucie, 22 To byłem głupi i nierozumny, Byłem przed Tobą tępy jak zwierzę. 23 Przecież ja zawsze jestem z Tobą, Ty ująłeś moją prawicę, 24 Prowadzisz według swojej rady, A potem przyjmiesz mnie do chwały.^[4] 25 Kogóż ja mam w niebie, jeżeli nie Ciebie? Bez Ciebie nic też nie cieszy mnie na ziemi! 26 Choćby osłabło me ciało i serce, Bóg mą opoką, mym działem na wieki! 27 Bo zginą ci, którzy oddalają się od Ciebie, Zniszczysz wszystkich nie dochowujących Ci wiary. 28 A ja? Moim szczęściem^[5] jest być blisko Boga. W Panu, w JHWH, znalazłem schronienie I pragnę opowiadać o wszystkich Twoich dziełach.