Psalm 6,8 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Modlitwa powalonego

Do śpiewu przy wtórze instrumentów strunowych, na oktawę.

1 Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida.^[1] 2 PANIE, nie karć mnie w swoim gniewie Ani nie pouczaj w swojej porywczości! 3 Zmiłuj się nade mną, PANIE, gdyż odeszły mnie siły, Uzdrów, bo do szpiku przenika mnie trwoga. 4 Na mą duszę spadło przerażenie, A Ty, PANIE — jak długo jeszcze.? 5 Zawróć, PANIE! Uratuj mi życie, Wybaw mnie dzięki swej łasce!^[2] 6 Bo po śmierci — któż o Tobie pamięta? Kto Cię będzie sławił z głębin świata zmarłych? 7 Zmęczył mnie ciągły smutek, Co noc na posłaniu płaczę, Pościel mokra od łez. 8 Zgryzota przyćmiła mi wzrok, Osłabł z powodu mych wrogów. 9 Odstąpcie ode mnie, wszyscy czyniący nieprawość! PAN usłyszał mój płacz! 10 On wysłuchał błagania, Przyjmie mą modlitwę! 11 Moich wrogów ogarnie rozczarowanie i groza; Będą musieli zawrócić, zaskoczy ich wstyd!