1Dawidowy. א Nie unoś się gniewem na niegodziwych, Nie zazdrość czyniącym bezprawie.2Bo uschną tak szybko jak trawa, Zwiędną jak kępki świeżej zieleni. ב3Zaufaj PANU i postępuj dobrze, Mieszkaj w swej ziemi i dbaj o wierność![1]4Rozkoszuj się PANEM, A spełni pragnienia twego serca.[2] ג5Powierz PANU swoją drogę, Zaufaj Mu, a On podejmie działanie.6Sprawi, że twoja sprawiedliwość zabłyśnie jak światło, Twa prawość zajaśnieje jak słońce w południe. ד7Wycisz się przed Panem, oczekuj Go cierpliwie, Nie złość się na tego, któremu się udaje, Na człowieka, który przeprowadza swoje niecne plany. ה8Odstąp od gniewu, porzuć zapalczywość! Przestań się złościć! To prowadzi do zła.9Niegodziwi i tak zostaną wytępieni, Ci zaś, którzy oczekują PANA, odziedziczą ziemię. ו10Jeszcze tylko chwila i przepadnie bezbożny; Spojrzysz na jego miejsce — a tam go już nie będzie.11Pokorni natomiast odziedziczą ziemię I będą rozkoszować się głębokim pokojem. ז12Bezbożny knuje zło przeciw sprawiedliwemu, Zgrzyta na niego zębami.13Pan jednak śmieje się z niego, On widzi, że nadchodzi jego kres. ח14Bezbożni dobyli miecza, napięli swój łuk, Gotowi są powalić ubogich oraz biednych, Wymordować postępujących uczciwie,[3]15Ale ten miecz przeszyje ich własne serca, Ich własne łuki zostaną złamane. ט16Lepsza odrobina u sprawiedliwego Niż obfitość u wielu bezbożnych.[4]17Bo możliwości bezbożnych będą ukrócone, PAN natomiast wesprze sprawiedliwych. י18PAN zatroszczy się o dni nienagannych,[5] Ich dziedzictwo trwać będzie na wieki.19W trudnych czasach nie spotka ich wstyd, W dniach głodu będą nasyceni. כ20Gdyż bezbożni wyginą, A wrogowie PANA jak trawa na pastwiskach[6] pójdą z dymem.[7] ל21Bezbożny pożycza i nie oddaje, Sprawiedliwy zaś okazuje łaskę — i rozdaje.22Tak! Ci, którym On błogosławi, odziedziczą ziemię, A ci, których przeklina, będą wytępieni. מ23PAN sprawia, że człowiek może iść pewnym krokiem,[8] Cieszy się On jego drogą.24Gdy się potknie, nie zostanie porzucony, Pan bowiem podtrzyma jego rękę. נ25Byłem młody i zestarzałem się, A nie widziałem, żeby sprawiedliwy pozostał opuszczony, Nie spotkałem jego potomków żebrzących o chleb.26Każdego dnia lituje się i pożycza, A jego potomstwo cieszy się błogosławieństwem. ס27Stroń od zła i czyń dobrze, A będziesz trwał na wieki!28Gdyż PAN kocha sprawiedliwy sąd I nie opuszcza Jemu oddanych — עPrzestępcy będą zniszczeni na wieki,[9] A potomstwo bezbożnych zostanie wytępione.29Sprawiedliwi odziedziczą ziemię I będą w niej mieszkać na zawsze. פ30Usta sprawiedliwego rozważają mądrość, Jego język ogłasza słuszny sąd.31W swoim sercu zachowuje Prawo swego Boga I nie jest chwiejny, gdy stawia swe kroki. צ32Bezbożny czyha na sprawiedliwego, Szuka sposobu, aby go uśmiercić,33Lecz PAN nie zostawi go w jego ręku I nie dopuści, by mu wyrządzono zło w chwili sądu. ק34Oczekuj PANA i strzeż Jego drogi! On cię wywyższy, tak że odziedziczysz ziemię — Będziesz oglądał zagładę bezbożnych. ר35Widziałem bezbożnego okrutnika. Rozpierał[10] się jak dorodne drzewo,36Ale przeminął;[11] nie ma go już! Rozglądałem się za nim, lecz nie można go było odnaleźć. ש37Wzoruj się na niewinnym i obserwuj prawego, Przyszłość bowiem należy do niosących pokój.[12]38Natomiast przestępcy zginą razem wzięci, Bezbożni nie mają przyszłości.[13] ת (Ps 109,13)39Zbawienie sprawiedliwych pochodzi od PANA, On jest ich zabezpieczeniem w czasie prześladowań.40PAN ich wspomoże i będzie ich ratunkiem; Uratuje przed bezbożnymi i wybawi od nich, Ponieważ w Nim szukali schronienia.