1Dawidowy. PANIE, do Ciebie wołam, Nie bądź głuchy na mój głos, moja Opoko, Abym przez Twoje milczenie Nie stał się jak ci, którzy schodzą do grobu.2Zwróć uwagę na moje błagania, kiedy głos kieruję do Ciebie, Gdy podnoszę ręce ku Twemu najświętszemu miejscu.3Nie zabieraj mnie z bezbożnymi, nie łącz z tymi, którzy postępują podle, Którzy swoim bliźnim mówią o pokoju, podczas gdy w sercach knują zło!4Odpłać im tak, jak zasłużyli — Według podłości ich poczynań. Oddaj im według ich postępków, Przygotuj im zapłatę!5Nie pojmują oni czynów PANA Ani nie rozumieją dzieła Jego rąk, Dlatego zniszczy ich On i już nie odbuduje.6Niech będzie błogosławiony PAN, On wysłuchał moich błagań!7PAN moją mocą i tarczą, Zaufałem Mu całym sercem, a On zesłał mi swą pomoc. Serce wypełniła mi radość — Zanucę pieśń na Jego chwałę!8PAN jest mocą swojego ludu, On twierdzą wybawienia swego pomazańca.9Ocal swój lud, błogosław swe dziedzictwo! Bądź jego pasterzem i wspieraj na wieki!