1Pieśń pielgrzymów. Bardzo mnie gnębili, od wczesnej młodości — Niech to przyzna Izrael —2Bardzo mnie gnębili, kiedy byłem młody, Lecz mnie nie pokonali!3Po moich plecach jeździli oracze,[1] Pozostały mi po tym długie bruzdy.4Jednak PAN okazał się sprawiedliwy, Zerwał ze mnie jarzmo bezbożnych!5Wstydem się okryją i podadzą tyły Ci wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu!6Będą jak trawa na dachach, Co, zanim wyrośnie, usycha;7Żniwiarz nie wypełni nią nawet garści Ani wiążący snopy — naręcza.8Żaden z przechodniów nie zwróci się też do nich: Błogosławieństwo PANA nad wami! Błogosławimy wam w imię PANA!