Psalm 116,17 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Podziękowanie za wysłuchanie modlitwy

1 Pokochałem PANA, ponieważ wysłuchał^[1] głosu mego błagania 2 I skłonił ku mnie swoje ucho — Będę Go za to wielbił, póki żyję. 3 A już oplotły mnie powrozy śmierci, Dopadł niepokój przed światem umarłych, Owładnęły mną ból i agonia. 4 Wtedy wezwałem imienia PANA: O, PANIE, ratuj moją duszę! 5 PAN jest łaskawy i sprawiedliwy, Nasz Bóg jest Bogiem miłosiernym. 6 PAN strzeże ludzi prostodusznych — Byłem na dnie, a On mnie zbawił. 7 Zawróć, ma duszo, zaznaj spokoju, Bo oto PAN ujął się za tobą! 8 Tak, Ty uchroniłeś mnie od śmierci, Me oczy — od łez, Nogi — od potknięcia. 9 Nadal będę żył przy mym PANU^[2] I poruszał się pośród żyjących. (2 Krl 20,3; Ps 56,14; Iz 38,3) 10 Uwierzyłem — więc przemówiłem.^[3] Byłem bardzo upokorzony. 11 Musiałem przyznać z rozczarowaniem, Że każdy jest zawodny.^[4] 12 A PAN? Czym Mu się odwdzięczę? Tyle wyświadczył mi dobrodziejstw! 13 Podniosę kielich za zbawienie!^[5] Wezwę imienia PANA! 14 Wobec całego Jego ludu Wypełnię to, co ślubowałem. 15 Kosztowna jest w ocenie PANA^[6] Śmierć tych, którzy są Mu oddani. 16 Ja właśnie jestem Twoim sługą, PANIE, Jestem Twym sługą, synem Twej służącej, I Ty zerwałeś me powrozy! 17 Dla Ciebie złożę dziękczynną ofiarę I będę wzywał imienia PANA. 18 Wobec całego Jego ludu Wypełnię to, co ślubowałem. 19 Uczynię to w przedsionkach domu PANA, W twoim obrębie, Jerozolimo! Alleluja!