Przypowieści Salomona 9,12 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Dom mądrości i dom głupoty

1 Mądrość zbudowała swój dom, wyciosała siedem swych filarów, 2 przygotowała mięso, przyprawiła wino, zastawiła stół 3 i rozesłała służące z wieścią na wzgórza miasta: 4 Kto prosty, niech do mnie wejdzie! Tym zaś, którym brakuje rozumu, mówi: 5 Chodźcie, jedzcie mój chleb, pijcie przyprawione przeze mnie wino. 6 Porzućcie prostactwo! Żyjcie! Idźcie prosto drogą rozumu! 7 Kto karci szydercę, naraża się na hańbę, kto strofuje bezbożnika, ten się plami. 8 Nie strofuj szydercy, aby cię nie znienawidził; strofuj mądrego, a będzie cię kochał. 9 Wesprzyj mądrego, a tym bardziej zmądrzeje; poucz sprawiedliwego, a pomnoży wiedzę! 10 Początkiem mądrości jest bojaźń PANA, poznanie Świętego — oto rozum! 11 Gdyż dzięki mnie pomnożą się twoje dni i przedłużą się lata twego życia. 12 Jeśli jesteś mądry, jesteś mądry dla siebie, jeśli jesteś szydercą, sam poniesiesz tego skutki. 13 Głupota, ta kobieta, robi jedynie hałas; jest prostaczką, na niczym się nie zna. 14 Siedzi u wejścia swego domu, na wyżynach miasta, 15 i woła do przechodzących drogą, kroczących przed siebie ścieżkami: 16 Kto prosty, niech tu wejdzie! A do tego, któremu brak rozumu, mówi: 17 Kradziona woda jest słodka! Chleb pokątnie zdobyty smakuje! 18 Lecz zapraszany nie wie, że to miejsce cieni zmarłych, że wchodząc do niej, skończy w głębi ich świata.