1Gdy wejdziesz do ziemi, którą PAN, twój Bóg, daje ci w dziedzictwo, kiedy ją posiądziesz i zadomowisz się w niej,2wówczas brać będziesz część pierwocin wszystkich płodów rolnych, które uzyskasz w tej ziemi[1] danej ci przez PANA, twojego Boga, będziesz układał je w koszu i szedł z nimi do miejsca, które PAN, twój Bóg, wybierze na mieszkanie dla swojego imienia.3Przyniesiesz je do kapłana, który w tym czasie będzie sprawował urząd, i tak mu oznajmisz: Wyznaję dziś wobec PANA, mojego Boga,[2] że przyszedłem do ziemi, którą PAN nam dał, tak jak przysiągł naszym ojcom.4Po tych słowach kapłan odbierze od ciebie kosz i postawi go przed ołtarzem PANA, twojego Boga.5Ty zaś odezwiesz się ponownie. Wyznasz wobec PANA, twojego Boga: Mój ojciec był wędrownym Aramejczykiem. Przybył do Egiptu, gdzie był tylko cudzoziemcem z garstką swoich ludzi. Lecz rozrósł się tam w wielki, potężny, bardzo liczny naród.6Egipcjanie jednak krzywdzili nas tam i dręczyli, gnębili ciężką pracą.7Wówczas wzywaliśmy na pomoc PANA, Boga naszych ojców. I PAN wysłuchał tych prośb. Wejrzał na naszą udrękę, dostrzegł ucisk i mozół.8PAN wyprowadził nas z Egiptu — mocną ręką, podniesionym ramieniem, pośród potężnej grozy, wśród znaków i wśród cudów.9On przywiódł nas na to miejsce i dał nam tę ziemię, ziemię opływającą w mleko i miód.10Właśnie dlatego teraz przynoszę te pierwsze plony pól, które dałeś mi, PANIE. Tak złożysz przyniesione dary przed PANEM, swoim Bogiem, i pokłonisz Mu się.11Potem będziesz cieszył się wszystkimi dobrami, którymi PAN, twój Bóg, obdarzył ciebie i twój dom. Będziesz cieszył się nimi ty sam, Lewita oraz cudzoziemiec, który zamieszkał wśród was.
Podsumowanie w roku dziesięcin
12Gdy w trzecim roku, w roku dziesięcin, dopełnisz składania wszystkich dziesięcin ze swoich plonów, gdy przekażesz należną część Lewicie, cudzoziemcowi, sierocie oraz wdowie, by mogli się pożywić i nasycić w obrębie twoich bram,13wówczas oświadczysz przed PANEM, swoim Bogiem: Usunąłem z domu wszystko to, co święte. Należną część przekazałem Lewicie, cudzoziemcowi, sierocie oraz wdowie. Postąpiłem zgodnie z podanym mi przez Ciebie przykazaniem. Nie przekroczyłem Twoich przykazań i nie zapomniałem ich:14Nie spożyłem z należnych Tobie części, gdy byłem w żałobie,[3] nie dotykałem ich w czasie nieczystości, nie przekazałem niczego zmarłym. Byłem posłuszny głosowi PANA, mojego Boga. Postąpiłem dokładnie tak, jak mi przykazałeś.15Spójrz więc teraz z Twojej świętej siedziby, z nieba, i pobłogosław twój lud, Izraela. Pobłogosław też tę ziemię, którą nam dałeś, jak przysiągłeś naszym ojcom, ziemię opływającą w mleko i miód.
PAN i Jego szczególna własność
16W dniu dzisiejszym PAN, twój Bóg, nakazuje ci, byś stosował te ustawy i prawa. Przestrzegaj ich więc i czyń im zadość z całego swojego serca i z całej swojej duszy.17Dzisiaj oświadczyłeś wobec PANA, że chciałbyś, aby był twoim Bogiem, że będziesz kroczył Jego drogami, przestrzegał Jego ustaw, Jego przykazań, Jego praw,[4] i że będziesz posłuszny Jego głosowi.18PAN natomiast oświadczył ci dzisiaj, że będziesz Jego ludem, Jego szczególną własnością — tak, jak ci obiecał. Dlatego przestrzegaj wszystkich Jego przykazań,19a On wywyższy cię ponad wszystkie narody, które stworzył, by wzbudzić pieśń uwielbienia, dla sławy i ozdoby i abyś był dla PANA, twojego Boga, ludem świętym — tak, jak ci to obiecał.