1W tym czasie PAN powiedział do mnie: Wyciosaj sobie dwie kamienne tablice, takie jak poprzednie, i wejdź do Mnie na górę; sporządź też sobie drewnianą skrzynię. (Wj 34,1)2Gdy przyjdziesz, wypiszę na tych tablicach słowa, które były na poprzednich, potłuczonych przez ciebie, a ty włożysz te tablice do skrzyni.3Sporządziłem więc skrzynię z akacjowego drewna i wyciosałem dwie kamienne tablice — takie jak poprzednie. Wziąłem je z sobą i udałem się na górę.4Tam PAN wypisał na nich to samo, co na poprzednich, Dziesięć Przykazań,[1] które wcześniej nadał wam na górze, przemawiając spośród płomieni, w dniu zgromadzenia. Gdy otrzymałem wypisane tablice,5wyruszyłem z powrotem, tablice zaś umieściłem w przygotowanej przeze mnie skrzyni. Umieściłem je tam, tak jak polecił mi PAN.
Śmierć Aarona, powołanie Lewitów i dalsza droga
6Potem Izraelici wyruszyli z Beerot synów Jaakana[2] do Mosery. Tam umarł Aaron i został pogrzebany. Urząd kapłański po nim objął jego syn, Eleazar.7Stamtąd Izraelici wyruszyli do Gudgody, a z Gudgody do Jotbaty, leżącej w okolicach obfitujących w strumienie.8W tym czasie PAN wydzielił plemię Lewiego do noszenia skrzyni Przymierza z PANEM, do wykonywania na rzecz PANA innych posług i do udzielania błogosławieństwa w Jego imieniu — jak to jest po dzień dzisiejszy.9Właśnie dlatego Lewi nie otrzymał działu ani dziedzictwa ze swoimi braćmi. PAN — On jest jego dziedzictwem, jak mu zresztą PAN, twój Bóg, oznajmił.10Co do mnie, pozostawałem na górze tak długo, jak poprzednio, to jest przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy. Także tym razem PAN mnie wysłuchał i nie chciał już was wygubić.11PAN powiedział do mnie: Wstań, wyrusz w drogę na czele ludu, niech wejdą i posiądą ziemię, którą — jak przysiągłem ich ojcom — dam im w posiadanie.
Mowa trzecia: Wezwanie do miłości i posłuszeństwa Bogu
12Teraz więc, Izraelu, posłuchaj, czego PAN, twój Bóg, oczekuje od ciebie: Tego, byś żył w bojaźni przed PANEM, swoim Bogiem, byś kroczył Jego drogami, kochał Go i służył PANU, swojemu Bogu, całym sercem i całą duszą,13byś przestrzegał przykazań PANA[3] i Jego ustaw, które ja ci dzisiaj nadaję dla twojego dobra.14Zauważ też, że choć do PANA, twojego Boga, należą niebiosa i niebiosa niebios, ziemia i wszystko, co ją wypełnia,15to tylko do twoich ojców przywiązał się PAN, by ich darzyć miłością, i — spośród wszystkich ludów — wybrał ich potomstwo, jak to właśnie jest dzisiaj.16Obrzezajcie zatem swoje serca i nie usztywniajcie już swoich karków,17gdyż PAN, wasz Bóg, jest Bogiem bogów i Panem panów, jest Bogiem wielkim, potężnym i budzącym lęk, Bogiem, który nie ma względu na osobę ani nie daje się przekupić.18On wymierza sprawiedliwość sierocie i wdowie — i darzy miłością obcego, cudzoziemca, zapewniając mu chleb i ubranie.19Kochajcie zatem cudzoziemców, szczególnie że sami, w ziemi egipskiej, byliście cudzoziemcami.20Co do PANA, twojego Boga, żyj w bojaźni wobec Niego, służ Mu, lgnij do Niego i przysięgaj na Jego imię.21On jest twoją pochwalną pieśnią i On jest twoim Bogiem, On dokonał dla ciebie tych wielkich i strasznych rzeczy, którym przyglądały się twoje oczy!22W siedemdziesiąt osób przybyli twoi ojcowie do Egiptu, a teraz — dzięki PANU, twojemu Bogu — jesteś liczny jak gwiazdy na niebie!