1PAN przemówił do Mojżesza i Aarona tymi słowy:2Oto ustawa nadana w Prawie przez PANA. Powiedział On: Przekaż synom Izraela, aby wybrali Mi czerwoną jałówkę, nieskazitelną, bez najmniejszej wady, taką, na którą jeszcze nie wkładano jarzma.3Jałówkę tę przekażecie kapłanowi Eleazarowi, który każe wyprowadzić ją na zewnątrz obozu i dokonać uboju w swojej obecności.4Kapłan Eleazar weźmie nieco jej krwi na palec i pokropi tą krwią siedem razy na wprost, w kierunku namiotu spotkania.5Następnie rozkaże spalić tę jałówkę w swojej obecności. Spalona zostanie jej skóra, mięso, krew oraz zawartość jelit.6W trakcie palenia kapłan weźmie kawałek cedrowego drewna, hizop oraz szkarłatny karmazyn i wrzuci w środek ognia z płonącą jałówką.7Potem wypierze on swoje szaty, umyje w wodzie ciało i będzie mógł wejść do obozu. Tam jednak będzie nieczysty aż do wieczora.8Swoje szaty wypierze również ten, który spalił jałówkę. On też umyje w wodzie swoje ciało i będzie nieczysty aż do wieczora.9Człowiek czysty natomiast zbierze popiół po spalonej jałówce i złoży go na zewnątrz obozu, w miejscu czystym. Popiół ten będzie przechowywany na użytek zgromadzenia synów Izraela do przygotowywania wody oczyszczenia, spalona jałówka była bowiem ofiarą za grzech.10Ten, który zebrał po niej popiół, wypierze swoje szaty i będzie nieczysty aż do wieczora. Będzie to dla was, synów Izraela, oraz dla cudzoziemców mieszkających wśród was, ustawą wieczystą.
Sposób przeprowadzania oczyszczenia
11Kto dotknie jakiejkolwiek zmarłej osoby,[1] będzie nieczysty przez siedem dni.12Swego oczyszczenia dokona w trzecim i siódmym dniu — i wówczas będzie czysty. Jeśli w tych dniach się nie oczyści, pozostanie nieczysty.13Każdy, kto dotknie zmarłego, czyli ciała zmarłej osoby,[2] a nie oczyści się, skala przybytek PANA. Taka osoba zostanie usunięta z Izraela. Nie została ona bowiem pokropiona wodą oczyszczenia, jest nieczysta i jej nieczystość wciąż na niej ciąży.14Prawo stanowi dalej: Gdy człowiek umrze w namiocie,[3] to każdy, kto do tego namiotu wejdzie, i każdy, kto by w nim przebywał, będzie nieczysty przez siedem dni.15Będzie w nim też nieczyste każde naczynie otwarte, niezabezpieczone pokrywą przytwierdzoną sznurem.16Każdy też, kto na otwartym polu dotknie człowieka zabitego mieczem, zmarłego z przyczyn naturalnych, ludzkich kości albo grobu, będzie nieczysty przez siedem dni.17W takim przypadku należy wziąć dla tego nieczystego nieco popiołu z pogorzeliska po ofierze za grzech i zalać ten popiół w naczyniu świeżą wodą.[4]18Człowiek czysty powinien następnie wziąć hizop, zanurzyć go w tej wodzie i pokropić namiot, wszystkie naczynia i wszystkie obecne w nim osoby oraz tego, który dotknął kości, człowieka zabitego, zmarłego albo grobu.19Osoba czysta pokropi nieczystą trzeciego i siódmego dnia. W ten sposób siódmego dnia ją oczyści, a osoba wcześniej nieczysta wypierze swoje szaty, umyje się w wodzie — i wieczorem będzie już czysta.20Człowiek natomiast, który skalał się, ale się nie oczyścił, zostanie usunięty ze wspólnoty, ponieważ zbezcześcił miejsce święte PANA, nie został skropiony wodą oczyszczenia i trwa w stanie nieczystości.21Będzie to dla was[5] wieczystą ustawą. Ten, kto skrapia wodą oczyszczenia, wypierze swoje szaty, a ten, kto tej wody dotyka, będzie nieczysty aż do wieczora.22Wszystko, czegokolwiek człowiek nieczysty dotknie, będzie nieczyste, osoba zaś, która dotknie człowieka nieczystego, sama będzie nieczysta do wieczora.