1Ponadto Elihu powiedział:2Miej dla mnie trochę cierpliwości, a pouczę cię, chciałbym dodać kilka słów na temat Boga.3Moją wiedzę zaczerpnę z przeróżnych dziedzin i wykażę rację mojego Stwórcy.4Moje słowa nie będą kłamstwem, stoi przed tobą ktoś w pełni obeznany.5Oto Bóg jest potężny, lecz szczerych nie odrzuca — jest potężny mocą rozumu.6Bezbożnego nie zachowuje przy życiu, a pokornym zapewnia słuszny sąd.7Nie odwraca od sprawiedliwego swoich oczu; sadza go wraz z królami na tronie i w ten sposób wywyższa go na zawsze.8A gdy są zakuci w kajdany, schwytani w pęta niedoli,9to wskazuje im ich złe posunięcia i przestępstwa — jeśli się wzmogły.10Otwiera im ucho dla pouczeń i poleca odwrócić się od zła.11Jeśli posłuchają i zaczną Mu służyć, dopełnią swoich dni w szczęściu i swoich lat w zadowoleniu.12Lecz jeśli nie posłuchają, padną pod ciosem i zgasną jak ludzie bez poznania.13Bezbożni[1] sercem ściągają na siebie gniew; nie wołają o pomoc, nawet gdy ich wiąże.14W młodości kończą swe życie i giną z rąk aniołów śmierci.15On wybawia ubogiego przez niedolę, w przeciwnościach otwiera mu ucho.16Również ciebie wyrwie z paszczy ucisku na wolną przestrzeń, gdzie nie ma ograniczeń, i da ci odpocząć przy obficie zastawionym stole.17Jesteś gotów sądzić bezbożnego, więc i ciebie sąd i słuszny wyrok czeka.18Uważaj, by cię gniew nie nęcił do szydzenia, a wielki okup cię nie ośmielał!19Czy bogactwo załatwi ci wszystko? Nie w ucisku! Nie pomoże potęga bogactwa!20Nie tęsknij za nocą, aby ludzi usuwać z ich miejsc zamieszkania!21Pamiętaj, byś nie zwracał się ku niegodziwości, z powodu której popadłeś w niedolę.22Oto Bóg działa wzniośle w swojej mocy, kto jest takim nauczycielem jak On?23Kto wytycza Mu Jego drogę? Kto Mu powie: Popełniłeś błąd?24Pamiętaj, byś wywyższał Jego dzieło, które pieśniami sławili ludzie!25Wszyscy mu się przyglądali, człowiek oglądał je z oddali.26Oto Bóg jest wzniosły, lecz my Go nie znamy, niezbadana jest liczba Jego lat.27Tak, to On wysącza krople wody, deszcz wywodzi ze swoich mgieł,[2] (Rdz 2,6)28którym potem spływają chmury, zraszając mnóstwo ludzi!29Kto w pełni zrozumie ułożenie obłoków lub wyjaśni grzmoty pochodzące z Jego namiotu?30Oto rozciąga nad nim błyski swego światła i dociera nimi do korzeni mórz!31Kroplami swego deszczu sądzi ludy, ale daje im też pokarm w obfitości.32W swoich dłoniach kryje błyskawicę i rozkazuje jej trafić w cel.33Obwieszcza Go Jego huk w żarliwym gniewie względem nieprawości.