1Widzenie Abdiasza.[1] Tak mówi Wszechmocny PAN o Edomie:[2] Usłyszeliśmy wieść od PANA i do narodów wyruszył już goniec: Wstańcie! Wyruszmy przeciwko niemu na wojnę! (Rdz 25,30)
Zapowiedź zniszczenia
2Oto uczynię cię małym wśród narodów — będziesz bardzo wzgardzony.3Zwiodła cię pycha twego serca, ty, mieszkańcu szczelin skalnych![3] Siedzibę masz wysoko, więc mówisz w swoim sercu: Kto mnie sprowadzi na ziemię?[4]4Otóż choćbyś wzbił się wysoko jak orzeł, choćbyś pośród gwiazd uwił sobie gniazdo, i stamtąd cię sprowadzę — oświadcza PAN.5Gdyby złodzieje przyszli do ciebie, gdyby nocni rabusie — o, jakże będziesz zniszczony! — czy nie ukradliby tylko tego, po co przyszli? Gdyby zbierający winogrona przybyli do ciebie, czy nie zostawiliby za sobą pojedynczych gron?6Ezaw zostanie dokładnie przeszukany,[5] przetrząśnięte będą jego tajne skarbce!7Aż po granicę cię przegnają! Oszukają cię wszyscy twoi sprzymierzeńcy, pokonają twoi sojusznicy; ci, którzy jedzą twój chleb, zastawią na ciebie sidła — a ty dasz się zaskoczyć.8Tak, w tym dniu — oświadcza PAN — wytępię mędrców z Edomu i roztropnych — z góry Ezawa.9Wtedy przerażą się twoi waleczni, Temanie,[6] tak że będzie wycięty każdy z góry Ezawa — z powodu zbrodni.
Powód zniszczenia
10Ze względu na gwałt na twoim bracie Jakubie, okryje cię wstyd i będziesz wycięty na wieki.11W czasie, kiedy stałeś na uboczu, kiedy obcy rabowali jego dobra,[7] cudzoziemcy wkroczyli do jego bram i o Jerozolimę rzucali los — ty też byłeś jak jeden z nich!12Nie przyglądaj się bratu w dniu jego nieszczęścia! Nie ciesz się, że zagłada spotkała synów Judy. Nie przechwalaj się w dniu niedoli!13Nie wkraczaj do bramy mego ludu w dniu jego klęski! Nie przyglądaj się i ty jego nieszczęściu w dniu jego klęski! Nie sięgaj po jego mienie w dniu jego klęski!14Nie stawaj na rozstaju dróg, by wycinać jego uchodźców! I nie wydawaj jego zbiegów w dniu niedoli!15Gdyż bliski jest dzień PANA dla wszystkich narodów! Jak ty postępowałeś, tak postąpią z tobą. Zapłata za twoje czyny wróci na twoją głowę.16Bo jak piliście na mojej świętej górze, tak pić będą stale wszystkie narody; będą pić, będą chłeptać — i pamięć po nich zaginie!
Zapowiedź odbudowy Izraela
17Lecz na górze Syjon będzie wybawienie i będzie ona święta, a dom Jakuba przejmie ich posiadłości.18I stanie się dom Jakuba ogniem, dom Józefa płomieniem, a dom Ezawa — słomą: podpalą go i strawią! I z domu Ezawa nikt nie ocaleje — gdyż PAN tak rozstrzygnął.19Ci z Negeb[8] posiądą górę Ezawa, a ci z Szefeli[9] — Filistynów. Posiądą też pola Efraima i pola Samarii, a Beniamin zajmie Gilead.20Wygnańcy zaś tej twierdzy[10] synów Izraela, posiądą ziemię Kananejczyków aż po Sareptę,[11] i wygnańcy z Jerozolimy, którzy mieszkają w Sefarad,[12] posiądą miasta Negebu.21I wstąpią ocaleni[13] na górę Syjon, aby sądzić[14] górę Ezawa — a panowanie będzie należeć do PANA.