1W dwudziestym siódmym roku panowania Jeroboama, króla Izraela, władzę królewską objął Azariasz,[1] syn Amazjasza, króla Judy. (2 Krl 15,13; Iz 1,1; Iz 6,1)2Miał szesnaście lat, kiedy rozpoczął rządy, a panował w Jerozolimie pięćdziesiąt dwa lata. Jego matka miała na imię Jekolia[2] i pochodziła z Jerozolimy.3Azariasz czynił to, co prawe w oczach PANA, dokładnie tak, jak jego ojciec Amazjasz.4Świątynki jednak nie znikły, lud nadal składał w nich ofiary i spalał kadzidła.5PAN zaś dotknął króla trądem, tak że chorował on aż do śmierci, dlatego mieszkał w osobnym domu, a Jotam, syn króla, zarządzał pałacem i kierował krajem.6Pozostałe sprawy Azariasza, wszystkie jego dokonania, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Judy.7Gdy Azariasz spoczął ze swoimi przodkami, pochowano go przy nich w Mieście Dawida, a władzę po nim objął jego syn Jotam.
Zachariasz królem Izraela
8W trzydziestym ósmym roku panowania Azariasza, króla Judy, władzę nad Izraelem, w Samarii, objął Zachariasz,[3] syn Jeroboama. Panował sześć miesięcy.9Czynił on to, co złe w oczach PANA, dokładnie tak, jak jego przodkowie, nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, w które uwikłał on całego Izraela.10Szalum, syn Jabesza, zawiązał przeciwko niemu spisek, zabił go wobec ludu[4] i przejął po nim władzę.11Pozostałe sprawy Zachariasza zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.12Na nim spełniło się Słowo PANA, wypowiedziane do Jehu: Twoi synowie będą zasiadać na tronie Izraela do czwartego pokolenia. Tak właśnie się stało.
Szalum i Menachem królami Izraela
13Szalum,[5] syn Jabesza,[6] objął władzę królewską w trzydziestym dziewiątym roku panowania Uzjasza, króla Judy, i sprawował rządy w Samarii tylko przez miesiąc.14Menachem[7] bowiem, syn Gadiego, wyruszył z Tirsy, przybył do Samarii, zabił tam Szaluma, syna Jabesza, i przejął po nim władzę.15Pozostałe sprawy Szaluma, w tym spisek, który uknuł, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.16Wkrótce potem Menachem uderzył na Tifsach[8] i na wszystko, co do niego należało, oraz na jego obszary od strony Tirsy. Uderzył, ponieważ nie otworzono mu bram, a po pokonaniu miasta wszystkim kobietom w ciąży porozcinał brzuchy.17W trzydziestym dziewiątym roku panowania Azariasza, króla Judy, władzę nad Izraelem przejął Menachem, syn Gadiego, a panował w Samarii dziesięć lat.18Czynił on to, co złe w oczach PANA, nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, w które uwikłał on Izraela.19W tym czasie do kraju wkroczył Pul,[9] król Asyrii, i Menachem dał mu tysiąc talentów[10] srebra, aby zyskać jego poparcie i umocnić władzę w swoim ręku.20Srebro to Menachem wymusił na Izraelu, ściągnął je od wszystkich swoich dzielnych wojowników,[11] po pięćdziesiąt sykli[12] srebra od każdego, aby przekazać je królowi Asyrii. Król Asyrii zawrócił zatem i nie stawał obozem w kraju.21Pozostałe sprawy Menachema wraz ze wszystkim, czego dokonał, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.22Gdy Menachem spoczął ze swoimi przodkami, władzę po nim objął jego syn Pekachiasz.
Pekachiasz królem Izraela
23Pekachiasz,[13] syn Menachema, objął władzę nad Izraelem w pięćdziesiątym[14] roku panowania Azariasza, króla Judy, i rządził w Samarii dwa lata.[15]24Czynił on to, co złe w oczach PANA, nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, w które uwikłał on całego Izraela.25Pekach, syn Remaliasza, jego przyboczny, sprzysiągł się przeciwko niemu i zabił go w Samarii w twierdzy pałacu królewskiego, wraz z Argobem[16] i Ariem[17] — było z nim też pięćdziesięciu Gileadczyków. Po zabiciu go Pekach przejął po nim władzę.26Pozostałe sprawy Pekachiasza, wraz ze wszystkim, czego dokonał, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.
Pekach królem Izraela
27Pekach,[18] syn Remaliasza, przejął władzę nad Izraelem w pięćdziesiątym drugim roku panowania Azariasza, króla Judy, i rządził w Samarii dwadzieścia lat.28Czynił on to, co złe w oczach PANA, nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, w które uwikłał on całego Izraela.29Za rządów Pekacha, króla Izraela, nadciągnął Tiglat-Pileser, król Asyrii, zdobył Ijon, Abel-Bet-Maakę, Janoach, Kadesz, Chasor, Gilead i Galileę, całą ziemię Naftalego i uprowadził ich ludność do Asyrii.30Hoszea[19] zaś, syn Eli,[20] zawiązał spisek przeciw Pekachowi, synowi Remaliasza, zabił go i przejął po nim władzę w dwudziestym roku panowania Jotama, syna Uzjasza.31Pozostałe sprawy Pekacha, wraz ze wszystkim, czego dokonał, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.
Jotam królem Judy
32W drugim roku panowania Pekacha, syna Remaliasza, króla Izraela, królem Judy został Jotam,[21] syn Uzjasza.33Miał on dwadzieścia pięć lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie szesnaście lat. Jego matka miała na imię Jerusza,[22] a była córką Sadoka.[23]34Czynił on to, co prawe w oczach PANA, postępował dokładnie tak, jak jego ojciec Uzjasz.35Świątynki jednak nie znikły, lud nadal składał w nich ofiary i spalał kadzidła. Jotam zbudował Bramę Górną świątyni PANA.36Pozostałe sprawy Jotama, wraz ze wszystkim, czego dokonał, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Judy.37W tym czasie PAN zaczął nasyłać na Judę Resina,[24] króla Aramu, oraz Pekacha, syna Remaliasza.38Gdy Jotam spoczął ze swoimi przodkami, został pochowany przy nich w Mieście Dawida, swojego praojca, a władzę po nim objął jego syn Achaz.