1ای خدای من، مرا از دست دشمنانم برهان؛ مرا از مخالفانم حفظ كن.2مرا از شر مردمان گناهكار و خونريز نجات ده.3ببين چگونه در كمين من نشستهاند. ستمكاران بر ضد من برخاستهاند بدون آنكه گناه يا خطايی از من سر زده باشد.4كار خلافی مرتكب نشدهام، با اين حال آنها آماده میشوند بر من هجوم آورند. ای خداوند، برخيز و ببين و به كمكم بيا!5ای خداوند قادر متعال، ای خدای اسرائيل، برخيز و همهٔ قومها را به سزای اعمالشان برسان؛ بر ستمكاران و گناهكاران رحم مكن.6دشمنانم شامگاهان باز میگردند و مانند سگ پارس میكنند و شهر را دور میزنند.7فرياد برمیآورند و ناسزا میگويند؛ زبانشان مانند شمشير تيز است. گمان میبرند كسی سخنان توهينآميزشان را نمیشنود.8اما تو ای خداوند، به آنها خواهی خنديد و تمام آن قومها را تمسخر خواهی نمود.9ای قوت من، چشم اميد من بر توست، زيرا پشتيبان من تو هستی.10خدای من با رحمت خويش پيشاپيش من میرود و مرا هدايت میكند؛ خداوند به من اجازه خواهد داد شكست دشمنانم را ببينم.11ای خداوندی كه سپر ما هستی، آنها را يکباره نابود نكن، مبادا مردم اين درس عبرت را زود فراموش كنند، بلكه آنها را با قدرت خويش پراكنده و خوار گردان.12گناه بر زبان آنهاست؛ سخنانشان تماماً آلوده به شرارت است. باشد كه در تكبر خود گرفتار شوند. آنها دشنام میدهند و دروغ میگويند،13پس آنها را با خشم خود نابود كن تا نامشان گم شود و مردم بدانند كه خدا نه تنها بر اسرائيل، بلكه بر سراسر جهان حكمرانی میكند.14دشمنانم شامگاهان باز میگردند و مانند سگ پارس میكنند و شهر را دور میزنند.15آنها برای خوراک به اين سوی و آن سوس میدوند و اگر سير نشوند زوزه میكشند.16اما من قدرت تو را خواهم سراييد؛ صبحگاهان با شادی در وصف رحمت تو سرود خواهم خواند، زيرا در سختیهای روزگار، تو پناهگاه من هستی.17ای خدا، ای قوت من، برای تو سرود میخوانم. پناهگاه من تويی، ای خدايی كه مرا محبت میكنی.