1ای نيكان، خداوند را با سرودی شاد ستايش كنيد! خداوند را ستودن زيبندهٔ نيكان است.2خداوند را با بربط بپرستيد و با عود ده تار برای او سرود بخوانيد!3سرودهای تازه برای خداوند بسراييد، نيكو بنوازيد و با صدای بلند بخوانيد.4زيرا كلام خداوند راست و درست است و او در تمام كارهايش امين و وفادار است.5او عدل و انصاف را دوست دارد. دنيا از رحمت خداوند پر است.6به فرمان خداوند آسمانها بوجود آمد؛ او دستور داد و خورشيد و ماه و ستارگان آفريده شدند.7او آبهای درياها را در يک جا جمع كرد و آبهای عميق را در مخزنها ريخت.8ای همهٔ مردم روی زمين، خداوند را حرمت بداريد و در برابر او سر تعظيم فرود آوريد! زيرا او دستور داد و دنيا آفريده شد؛ او امر فرمود و عالم هستی بوجود آمد.9-10خداوند تصميمات قومها را بیاثر میكند و نقشههای قومهای جهان را نقش بر آب میسازد.11اما تصميم خداوند قطعی است و نقشههای او تا ابد پايدار است.12خوشا به حال قومی كه خداوند، خدای ايشان است! خوشا به حال مردمی كه خداوند، ايشان را برای خود برگزيده است!13خداوند از آسمان نگاه میكند و همهٔ انسانها را میبيند؛14او از محل سكونت خود، تمام ساكنان جهان را زير نظر دارد.15او كه آفرينندهٔ دلهاست، خوب میداند كه در دل و انديشهٔ انسان چه میگذرد.16پادشاه به سبب قدرت لشکرش نيست كه پيروز میشود؛ سرباز با زور بازويش نيست كه نجات پيدا میكند.17اسب جنگی نمیتواند كسی را نجات دهد؛ اميد بستن به آن كار بيهودهای است.18اما خداوند از كسانی كه او را گرامی میدارند و انتظار رحمتش را میكشند مراقبت میكند.19او ايشان را از مرگ میرهاند و در هنگام قحطی آنها را زنده نگه میدارد.20اميد ما به خداوند است. او مددكار و مدافع ماست.21او مايهٔ شادی دل ماست. ما به نام مقدس او توكل میكنيم.22خداوندا، رحمت تو بر ما باد؛ زيرا ما به تو اميد بستهايم!