1-5ای خداوند، داوود و سختيهای او را فراموش مكن. به ياد آور كه چگونه نزد تو قسم خورد و نذر كرد كه تا مكانی برای عبادتگاه دائمی تو پيدا نكند، در خانهٔ خود راحت ننشيند و خواب به چشمانش راه ندهد و آرام نگيرد.6در«بيتلحم» راجع به صندوق عهد تو شنيديم، و در صحرای«يعاريم» آن را يافتيم.7گفتيم: «بياييد به حضور خداوند وارد شويم و در پيشگاه او عبادت كنيم.»8ای خداوند، برخيز و همراه صندوق عهد خود كه نشانهٔ قدرت توست به عبادتگاه خود بيا!9باشد كه كاهنان تو جامهٔ پاكی و راستی را در بر كنند و قوم تو با شادی سرود خوانند!10ای خداوند، به خاطر بندهات داوود، پادشاه برگزيدهات را ترک مكن.11تو به داوود وعده فرمودی كه هميشه يكی از فرزندانش وارث تخت و تاج او خواهد شد، و تو به وعدهات عمل خواهی كرد.12و نيز به داوود گفتی كه اگر فرزندانش از احكام تو اطاعت كنند، نسل اندر نسل سلطنت خواهند كرد.13ای خداوند، تو اورشليم را برگزيدهای تا در آن ساكن شوی.14تو فرمودی: «تا ابد در اينجا ساكن خواهم بود، زيرا اينچنين اراده نمودهام.15آذوقهٔ اين شهر را بركت خواهم داد و فقيرانش را با نان سير خواهم نمود.16كاهنانش را در خدمتی كه میكنند بركت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند.17در اينجا قدرت داوود را خواهم افزود و چراغ خاندان او را روشن نگه خواهم داشت.18دشمنان او را با رسوايی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شكوهمند خواهد بود.»