1-2و اما شما ای زنان، مطيع شوهران خود باشيد تا چنانچه بعضی از ايشان نيز به انجيل ايمان نياورده باشند، با ديدن رفتار شما ايمان بياورند؛ زيرا رفتار خوب و توأم با احترام يک زن، بهتر از سخنان او دربارهٔ مسيح، در دل شوهر اثر میگذارد.3برای زيبايی، به آرايش ظاهری نظير جواهرات و لباسهای زيبا و آرايش گيسوان، توسل نجوييد،4بلكه بگذاريد باطن و سيرت شما زيبا باشد. باطن خود را با زيبايی پايدار يعنی با روحيهٔ آرام و ملايم زينت دهيد كه مورد پسند خداست.5اين گونه خصايل، در گذشته در زنان مقدس ديده میشد. ايشان به خدا ايمان داشتند و مطيع شوهران خود بودند.6سارا همسر ابراهيم نيز چنين بود. او از شوهرش اطاعت میكرد و به او چون سرپرست خانواده احترام میگذاشت. شما نيز اگر دختران آن بانوی بزرگوار باشيد و راه خوب او را در پيش گيريد، ديگر ترس و نگرانی نخواهيد داشت از اينكه ممكن است شوهرانتان از شما برنجند.7و شما ای شوهران، رفتارتان با همسرانتان بايد با ملاحظه و توأم با احترام باشد، چون ايشان ظريفتر از شما هستند. در ضمن، فراموش نكنيد كه ايشان شريک زندگی روحانی و بركات الهی شما میباشند. بنابراين، اگر با ايشان آن گونه كه شايسته است، رفتار نكنيد، دعاهايتان مستجاب نخواهد شد.
كلامی چند به شوهران كلامی چند به همه مسيحيان
8اين چند كلمه را نيز خطاب به همهٔ شما مینويسم: مانند اعضای يک خانواده، نسبت به يكديگر همدرد و مهربان و فروتن باشيد و يكديگر را از صميم قلب دوست بداريد.9اگر كسی به شما بدی كرد، به او بدی نكنيد، و اگر كسی به شما دشنام داد، به او دشنام ندهيد؛ بلكه برای ايشان دعای خير و بركت كنيد، زيرا ما بايد با ديگران مهربان باشيم؛ آنگاه خدا ما را بركت خواهد داد.10اگر طالب يک زندگی خوب و خوش میباشيد، از سخنان بد و دروغ بپرهيزيد.11از بدی دوری كنيد و به همه نيكی نماييد. بكوشيد تا با همهٔ مردم در صلح و صفا زندگی كنيد.12زيرا خداوند نسبت به نيكوكاران نظر لطف دارد و به دعای ايشان گوش میدهد، اما از بدكاران روگردان است.
رنج و زحمت به خاطر نيکوکاری
13معمولاً كسی به سبب نيكوكاری خود مورد آزار و اذيت قرار نمیگيرد؛14اما حتی اگر شما مورد جور و ستم واقع میشويد، خوشا به حال شما، زيرا خداوند به شما اجر خواهد داد. پس نگران نباشيد،15بلكه با خاطری آسوده، خود را به خداوندتان مسيح بسپاريد؛ و اگر كسی علت اين اعتماد و ايمان را جويا شد، حاضر باشيد تا با كمال ادب و احترام به او توضيح دهيد.16بدون توجه به توهين و بدگويی مردم، آنچه را كه راست و درست است انجام دهيد؛ زيرا وقتی به درستكاری شما پی بردند، از كار خود شرمنده خواهند شد.17اگر خواست خدا اينست كه زحمت ببينيد، بهتر است برای نيكوكاری رنج و زحمت بكشيد تا برای بدكاری.18مسيح نيز زحمت ديد. او خود از هر گناهی مبرّا بود، اما يک بار جان خود را در راه ما گناهكاران فدا كرد تا ما را به حضور خدا بياورد. زمانی كه بدن مسيح در قبر گذاشته شد، روح او زنده ماند؛19و اين روح او بود كه نزد ارواح محبوس رفت و پيروزی خود را به آنان بشارت داد،20يعنی به روح كسانی كه در قديم، در زمان نوح، از خدا نافرمانی كرده بودند، گرچه خدا وقتی كه نوح مشغول ساختن كشتی بود، صبورانه منتظر توبهٔ ايشان بود. با اين حال، فقط هشت نفر از آن طوفان وحشتناک نجات پيدا كردند و غرق نشدند.21اكنون اين طوفان، غسل تعميد را در نظر ما مجسم میكند. وقتی تعميد میگيريم، نشان میدهيم كه بوسيلهٔ زنده شدن مسيح، از مرگ و هلاكت نجات يافتهايم. هدف از غسل تعميد، نظافت و شستشوی بدن نيست، بلكه با تعميد يافتن در واقع به سوی خدا باز میگرديم و از او میخواهيم كه دلهايمان را از گناه پاک سازد.22اكنون مسيح در آسمان است و در مقامی رفيع، در دست راست خدا نشسته است و تمام فرشتگان و قدرتهای آسمان در برابر او تعظيم میكنند و تحت فرمان او میباشند.