1در آن سوس رودخانههای حبشه سرزمينی هست كه قايقهای بادبانی در آبهايش رفت و آمد میكنند.2سرزمينی كه سفيران خود را بر قايقهايی ساخته شده از نی، به رود نيل میفرستد. ای سفيران تندرو به آن سرزمينی برويد كه بين رودخانهها است و قومی بلند بالا و نيرومند در آن زندگی میكنند قومی كه همه جا خوف و هراس ايجاد كردهاند.3ای مردم دنيا توجه كنيد! به پرچمی كه بر قلهٔ کوهها برافراشته میشود بنگريد و به صدای شيپوری كه برای جنگ نواخته میشود گوش دهيد!4خداوند به من چنين فرموده است: «من از آسمان به آرامی نظر خواهم كرد به آرامی يک روز باصفای تابستانی و يک صبح دلپذير پائيزی در وقت حصاد.»5زيرا پيش از اين كه حصاد را جمع كنند، درست پس از ريخته شدن شكوفهها و رسيدن انگور، حبشه مانند درخت انگوری كه شاخههايش را با اره بريده باشند، نابود خواهد شد.6سربازان حبش در صحرا خواهند مرد و اجسادشان برای پرندگان شكاری و حيوانات وحشی واگذاشته خواهد شد. پرندگان شكاری در تابستان، و حيوانات وحشی در زمستان، از لاشههای آنها تغذيه خواهند كرد.7اما زمانی خواهد رسيد كه اين قوم قدبلند و نيرومند كه همه جا خوف و هراس ايجاد میكردند و سرزمينشان ميان رودخانهها بود به اورشليم كه خداوند قادر متعال نام خود را در آن قرار داده است خواهند آمد و برای او هديه خواهند آورد.