1‹‹Otlağımın koyunlarını yok edip dağıtan çobanların vay başına!›› diyor RAB.2Halkımı güden çobanlar için İsrail'in Tanrısı RAB şöyle diyor: ‹‹Sürümü dağıtıp sürdünüz, onlarla ilgilenmediniz. Şimdi ben sizinle ilgileneceğim, yaptığınız kötülük yüzünden sizi cezalandıracağım.›› RAB böyle diyor.3‹‹Sürmüş olduğum bütün ülkelerden sürümün sağ kalanlarını toplayıp otlaklarına geri getireceğim; orada verimli olup çoğalacaklar.4Onları güdecek çobanlar koyacağım başlarına. Bundan böyle korkmayacak, yılgınlığa düşmeyecekler. Bir tanesi bile eksilmeyecek›› diyor RAB.5‹‹İşte Davut için doğru bir dal* Çıkaracağım günler geliyor›› diyor RAB. ‹‹Bu kral bilgece egemenlik sürecek, Ülkede adil ve doğru olanı yapacak.6Onun döneminde Yahuda kurtulacak, İsrail güvenlik içinde yaşayacak. O, ‹Yahve sidkenu*› adıyla anılacak.7‹‹Artık insanların, ‹İsrail halkını Mısır'dan çıkaran RAB'bin varlığı hakkı için› demeyecekleri günler geliyor›› diyor RAB.8‹‹Bunun yerine, ‹İsrail soyunu kuzey ülkesinden ve sürdüğü bütün öbür ülkelerden geri getiren RAB'bin varlığı hakkı için› diyecekler. Böylece kendi topraklarında yaşayacaklar.››
Yahuda'nın Sahte Peygamberleri
9Peygamberlere gelince, Yüreğim paramparça, Bütün kemiklerim titriyor. RAB'bin yüzünden, O'nun kutsal sözleri yüzünden Sarhoş gibi, Şaraba yenik düşen bir adam gibiyim.10Çünkü ülke zina edenlerle dolu, Lanet yüzünden yas tutuyor. Otlaklar kurumuş. İzledikleri yol kötü, Güçlerini haksızca kullanıyorlar.11‹‹Peygamber de kâhin de tanrısız; Tapınağımda bile kötülüklerini gördüm›› diyor RAB.12‹‹Bu yüzden izledikleri yol Onlar için kaygan olacak; Karanlığa sürülecek, Orada tökezleyip düşecekler. Çünkü cezalandırılacakları yıl Başlarına felaket getireceğim›› diyor RAB.13‹‹Samiriye peygamberleri arasında Şu iğrençliği gördüm: Baal adına peygamberlik ederek Halkım İsrail'i baştan çıkarıyorlar.14Yeruşalim peygamberleri arasında Şu korkunç şeyi gördüm: Zina ediyorlar, yalan peşindeler. Kötülük edenleri güçlendirdiklerinden, Kimse kötülüğünden dönmüyor. Benim için hepsi Sodom gibi, Yeruşalim halkı Gomora gibi oldu.››15Bu nedenle Her Şeye Egemen RAB peygamberler için şöyle diyor: ‹‹Onlara pelinotu yedirecek, Zehirli su içireceğim. Çünkü Yeruşalim peygamberleri Tanrısızlığın bütün ülkeye yayılmasına neden oldular.››16Her Şeye Egemen RAB diyor ki, ‹‹Size peygamberlik eden peygamberlerin Dediklerine kulak asmayın, Onlar sizi aldatıyor. RAB'bin ağzından çıkanları değil, Kendi hayal ettikleri görümleri anlatıyorlar.17Beni küçümseyenlere sürekli, ‹RAB diyor ki: Size esenlik olacak!› diyorlar. Yüreklerinin inatçılığı doğrultusunda davrananlara, ‹Başınıza felaket gelmeyecek› diyorlar.18RAB'bin sözünü duyup anlamak için RAB'bin meclisinde kim bulundu ki? O'nun sözüne kulak verip duyan kim?19İşte, RAB'bin fırtınası öfkeyle kopacak, Kasırgası döne döne kötülerin başına patlayacak.20Aklının tasarladığını tümüyle yapana dek RAB'bin öfkesi dinmeyecek. Son günlerde açıkça anlayacaksınız bunu.21Bu peygamberleri ben göndermedim, Ama çabucak ortaya çıktılar. Onlara hiç seslenmedim, Yine de peygamberlik ettiler.22Ama meclisimde dursalardı, Sözlerimi halkıma bildirir, Onları kötü yollarından ve davranışlarından Döndürürlerdi.23Ben yalnızca yakındaki Tanrı mıyım? Uzaktaki Tanrı da değil miyim?›› diyor RAB,24‹‹Kim gizli yere saklanır da Onu görmem?›› diyor RAB, ‹‹Yeri göğü doldurmuyor muyum?›› diyor RAB.25‹‹Adımla yalancı peygamberlik edenlerin ne dediklerini duydum. ‹Bir düş gördüm! Bir düş!› diyorlar.26Kafalarından uydurdukları hileleri aktaran bu yalancı peygamberler ne zamana dek sürdürecekler bunu?27Ataları nasıl Baal yüzünden adımı unuttuysa, onlar da birbirlerine düşlerini anlatarak halkıma adımı unutturmayı tasarlıyorlar.28Düşü olan peygamber düşünü anlatsın; ama sözümü alan onu sadakatle bildirsin. Buğdayın yanında saman nedir ki?›› diyor RAB.29‹‹Benim sözüm ateş gibi değil mi? Kayaları paramparça eden balyoz gibi değil mi?›› RAB böyle diyor.30‹‹İşte bunun için sözlerimi birbirlerinden çalan peygamberlere karşıyım›› diyor RAB.31‹‹Evet, kendi sözlerini söyleyip, ‹RAB böyle diyor› diyen peygamberlere karşıyım›› diyor RAB.32‹‹Uydurma düşler gören peygamberlere karşıyım›› diyor RAB. ‹‹Bu düşleri anlatıyor, yalanlarla, boş övünmelerle halkımı baştan çıkarıyorlar. Ben onları ne gönderdim, ne de atadım. Bu halka hiç mi hiç yararları yok›› diyor RAB.33‹‹Halktan biri, bir peygamber ya da kâhin, ‹RAB'bin bildirisi nedir?› diye sorarsa, ‹Ne bildirisi?› diye karşılık vereceksin. Sizi başımdan atacağım›› diyor RAB.34‹‹Eğer bir peygamber, kâhin ya da başka biri, ‹Bu RAB'bin bildirisidir› derse, onu da ailesini de cezalandıracağım.35Her biriniz komşunuza ve kardeşinize, ‹RAB ne yanıt verdi?› ya da, ‹RAB ne söyledi?› demelisiniz.36Bundan böyle, ‹RAB'bin bildirisi› lafını ağzınıza almayacaksınız. Herkesin sözü kendi bildirisi olacak. Yaşayan Tanrı'nın, Her Şeye Egemen RAB'bin, Tanrımız'ın sözlerini çarpıtıyorsunuz siz.37Bir peygambere, ‹RAB sana ne yanıt verdi?› ya da, ‹RAB ne söyledi?› demelisiniz.38Ama, ‹RAB'bin bildirisidir› derseniz, RAB diyor ki, ‹RAB'bin bildirisidir› diyorsunuz. Oysa, ‹RAB'bin bildirisidir› demeyeceksiniz diye sizi uyarmıştım.39Bu yüzden sizi büsbütün unutacağım, sizi de size ve atalarınıza verdiğim kenti de önümden söküp atacağım.40Sizi hiç unutulmayacak bir utanca düşürecek, sürekli alay konusu edeceğim.››
English Standard Version
The Righteous Branch
1“Woe to the shepherds who destroy and scatter the sheep of my pasture!” declares the Lord.2Therefore thus says the Lord, the God of Israel, concerning the shepherds who care for my people: “You have scattered my flock and have driven them away, and you have not attended to them. Behold, I will attend to you for your evil deeds, declares the Lord.3Then I will gather the remnant of my flock out of all the countries where I have driven them, and I will bring them back to their fold, and they shall be fruitful and multiply.4I will set shepherds over them who will care for them, and they shall fear no more, nor be dismayed, neither shall any be missing, declares the Lord.5“Behold, the days are coming, declares the Lord, when I will raise up for David a righteous Branch, and he shall reign as king and deal wisely, and shall execute justice and righteousness in the land.6In his days Judah will be saved, and Israel will dwell securely. And this is the name by which he will be called: ‘The Lord is our righteousness.’7“Therefore, behold, the days are coming, declares the Lord, when they shall no longer say, ‘As the Lord lives who brought up the people of Israel out of the land of Egypt,’8but ‘As the Lord lives who brought up and led the offspring of the house of Israel out of the north country and out of all the countries where he* had driven them.’ Then they shall dwell in their own land.”
Lying Prophets
9Concerning the prophets: My heart is broken within me; all my bones shake; I am like a drunken man, like a man overcome by wine, because of the Lord and because of his holy words.10For the land is full of adulterers; because of the curse the land mourns, and the pastures of the wilderness are dried up. Their course is evil, and their might is not right.11“Both prophet and priest are ungodly; even in my house I have found their evil, declares the Lord.12Therefore their way shall be to them like slippery paths in the darkness, into which they shall be driven and fall, for I will bring disaster upon them in the year of their punishment, declares the Lord.13In the prophets of Samaria I saw an unsavory thing: they prophesied by Baal and led my people Israel astray.14But in the prophets of Jerusalem I have seen a horrible thing: they commit adultery and walk in lies; they strengthen the hands of evildoers, so that no one turns from his evil; all of them have become like Sodom to me, and its inhabitants like Gomorrah.”15Therefore thus says the Lord of hosts concerning the prophets: “Behold, I will feed them with bitter food and give them poisoned water to drink, for from the prophets of Jerusalem ungodliness has gone out into all the land.”16Thus says the Lord of hosts: “Do not listen to the words of the prophets who prophesy to you, filling you with vain hopes. They speak visions of their own minds, not from the mouth of the Lord.17They say continually to those who despise the word of the Lord, ‘It shall be well with you’; and to everyone who stubbornly follows his own heart, they say, ‘No disaster shall come upon you.’”18For who among them has stood in the council of the Lord to see and to hear his word, or who has paid attention to his word and listened?19Behold, the storm of the Lord! Wrath has gone forth, a whirling tempest; it will burst upon the head of the wicked.20The anger of the Lord will not turn back until he has executed and accomplished the intents of his heart. In the latter days you will understand it clearly.21“I did not send the prophets, yet they ran; I did not speak to them, yet they prophesied.22But if they had stood in my council, then they would have proclaimed my words to my people, and they would have turned them from their evil way, and from the evil of their deeds.23“Am I a God at hand, declares the Lord, and not a God far away?24Can a man hide himself in secret places so that I cannot see him? declares the Lord. Do I not fill heaven and earth? declares the Lord.25I have heard what the prophets have said who prophesy lies in my name, saying, ‘I have dreamed, I have dreamed!’26How long shall there be lies in the heart of the prophets who prophesy lies, and who prophesy the deceit of their own heart,27who think to make my people forget my name by their dreams that they tell one another, even as their fathers forgot my name for Baal?28Let the prophet who has a dream tell the dream, but let him who has my word speak my word faithfully. What has straw in common with wheat? declares the Lord.29Is not my word like fire, declares the Lord, and like a hammer that breaks the rock in pieces?30Therefore, behold, I am against the prophets, declares the Lord, who steal my words from one another.31Behold, I am against the prophets, declares the Lord, who use their tongues and declare, ‘declares the Lord.’32Behold, I am against those who prophesy lying dreams, declares the Lord, and who tell them and lead my people astray by their lies and their recklessness, when I did not send them or charge them. So they do not profit this people at all, declares the Lord.33“When one of this people, or a prophet or a priest asks you, ‘What is the burden of the Lord?’ you shall say to them, ‘You are the burden,* and I will cast you off, declares the Lord.’34And as for the prophet, priest, or one of the people who says, ‘The burden of the Lord,’ I will punish that man and his household.35Thus shall you say, every one to his neighbor and every one to his brother, ‘What has the Lord answered?’ or ‘What has the Lord spoken?’36But ‘the burden of the Lord’ you shall mention no more, for the burden is every man’s own word, and you pervert the words of the living God, the Lord of hosts, our God.37Thus you shall say to the prophet, ‘What has the Lord answered you?’ or ‘What has the Lord spoken?’38But if you say, ‘The burden of the Lord,’ thus says the Lord, ‘Because you have said these words, “The burden of the Lord,” when I sent to you, saying, “You shall not say, ‘The burden of the Lord,’”39therefore, behold, I will surely lift you up* and cast you away from my presence, you and the city that I gave to you and your fathers.40And I will bring upon you everlasting reproach and perpetual shame, which shall not be forgotten.’”
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.