1Musa İsrail'in oymak önderlerine şöyle dedi: ‹‹RAB şöyle buyurdu:2‹Eğer bir adam RAB'be adak adar ya da ant içerek kendini yükümlülük altına sokarsa, verdiği sözü bozmayacak, ağzından her çıkanı yerine getirecek.3‹‹ ‹Genç bir kadın babasının evindeyken RAB'be adak adar ya da kendini yükümlülük altına sokarsa,4babası da onun RAB'be adadığı adağı ve kendini yükümlülük altına soktuğunu duyar, ona karşı çıkmazsa, kadının adadığı adaklar ve kendini altına soktuğu yükümlülük geçerli sayılacak.5Ama babası bunları duyduğu gün engel olursa, kadının adadığı adaklar ve kendini altına soktuğu yükümlülük geçerli sayılmayacak; RAB onu bağışlayacak, çünkü babası ona engel olmuştur.6‹‹ ‹Eğer kadın adak adadıktan ya da düşünmeden kendini yükümlülük altına soktuktan sonra evlenirse,7kocası da bunu duyar ve aynı gün ona karşı çıkmazsa, adadığı adaklar ve kendini altına soktuğu yükümlülük geçerli sayılacak.8Ama kocası bunu duyduğu gün engel olur, kadının adadığı adağı ya da düşünmeden kendini altına soktuğu yükümlülüğü geçerli saymazsa, RAB kadını bağışlayacaktır.9‹‹ ‹Dul ya da boşanmış bir kadının adadığı adak, kendini yükümlülük altına soktuğu her şey geçerli sayılacak.10‹‹ ‹Eğer bir kadın evliyken bir adak adar ya da ant içerek kendini yükümlülük altına sokarsa,11kocası da bunu duyar, karşı çıkmaz, ona engel olmazsa, kadının adadığı bütün adaklar ya da kendini altına soktuğu her yükümlülük geçerli sayılacak.12Ama kocası bunları duyduğu gün engel olursa, kadının adadığı bütün adaklar ve kendini altına soktuğu yükümlülük geçerli sayılmayacak. Kocası geçersiz kılmıştır, RAB kadını bağışlayacak.13Kocası, kadının kendi isteklerini denetlemesi için adadığı adağı ya da ant içerek kendini altına soktuğu yükümlülüğü onaylayabilir ya da geçersiz kılabilir.14Eğer kocası bir gün içinde bu konuda ona karşı çıkmazsa, bütün adaklarını ya da yükümlülüklerini onaylamış olur. Onları duyduğu gün kadına karşı çıkmamakla onaylamış sayılır.15Eğer onları duyduktan bir süre sonra engel olursa, kadının suçundan kocası sorumlu olacaktır.› ››16Erkekle karısı, babayla evinde yaşayan genç kızı arasındaki ilişki konusunda RAB'bin Musa'ya buyurduğu kurallar bunlardır.
English Standard Version
Men and Vows
1Moses spoke to the heads of the tribes of the people of Israel, saying, “This is what the Lord has commanded.2If a man vows a vow to the Lord, or swears an oath to bind himself by a pledge, he shall not break his word. He shall do according to all that proceeds out of his mouth.
Women and Vows
3“If a woman vows a vow to the Lord and binds herself by a pledge, while within her father’s house in her youth,4and her father hears of her vow and of her pledge by which she has bound herself and says nothing to her, then all her vows shall stand, and every pledge by which she has bound herself shall stand.5But if her father opposes her on the day that he hears of it, no vow of hers, no pledge by which she has bound herself shall stand. And the Lord will forgive her, because her father opposed her.6“If she marries a husband, while under her vows or any thoughtless utterance of her lips by which she has bound herself,7and her husband hears of it and says nothing to her on the day that he hears, then her vows shall stand, and her pledges by which she has bound herself shall stand.8But if, on the day that her husband comes to hear of it, he opposes her, then he makes void her vow that was on her, and the thoughtless utterance of her lips by which she bound herself. And the Lord will forgive her.9(But any vow of a widow or of a divorced woman, anything by which she has bound herself, shall stand against her.)10And if she vowed in her husband’s house or bound herself by a pledge with an oath,11and her husband heard of it and said nothing to her and did not oppose her, then all her vows shall stand, and every pledge by which she bound herself shall stand.12But if her husband makes them null and void on the day that he hears them, then whatever proceeds out of her lips concerning her vows or concerning her pledge of herself shall not stand. Her husband has made them void, and the Lord will forgive her.13Any vow and any binding oath to afflict herself,* her husband may establish,* or her husband may make void.14But if her husband says nothing to her from day to day, then he establishes all her vows or all her pledges that are upon her. He has established them, because he said nothing to her on the day that he heard of them.15But if he makes them null and void after he has heard of them, then he shall bear her iniquity.”16These are the statutes that the Lord commanded Moses about a man and his wife and about a father and his daughter while she is in her youth within her father’s house.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.