2.Mose 22 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

2.Mose 22 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Wytyczne dotyczące kradzieży i odszkodowań

1 Jeśli ktoś ukradnie bydlę lub owcę i zarżnie je lub sprzeda, pięcioma bydlętami zapłaci* za bydlę, a czterema owcami za owcę. 2 Jeśli złodziej zostanie złapany przy włamaniu* i pobity tak, że umrze, nie ponosi się winy za przelanie jego krwi. 3 Jeśli wzeszło nad nim słońce, jest wina za przelanie jego krwi.* Złodziej musi zapłacić. Jeśli nic nie ma, za swoją kradzież zostanie sprzedany. 4 Jeśli w jego rękach została znaleziona* rzecz ukradziona, od bydlęcia po osła lub po jagnię [wciąż] żywe, zapłaci podwójnie. 5 Jeśli ktoś spasie pole albo winnicę lub wygoni swoje bydło, tak że [samo zbłądzi i] będzie się pasło na cudzym polu,* to odpłaci tym, co najlepsze ze swojego pola i tym, co najlepsze ze swojej winnicy. 6 Jeśli wyjdzie ogień i napotka ciernie,* a potem zostanie spalony stóg lub zboże na pniu albo pole, to ten, kto wywołał ogień, musi za to zapłacić. 7 Jeśli ktoś powierzy bliźniemu srebro lub naczynia* do przechowania, a zostanie to ukradzione z domu tego człowieka, to jeśli złodziej zostanie wykryty, odda w dwójnasób. 8 Jeśli zaś złodziej nie zostanie wykryty, pan domu stawi się* przed Bogiem,* [by rozstrzygnąć], czy nie wyciągnął swej ręki po dorobek* swego bliźniego. 9 W każdej sprawie o sprzeniewierzenie, czy to bydlęcia, czy osła, czy jagnięcia, czy szaty, czy jakiejkolwiek zguby, o której [ktoś] stwierdzi, że to jest jego [własność],* przed Boga przyjdzie sprawa obu; ten, którego Bóg uzna winnym,* odpłaci swemu bliźniemu podwójnie. 10 Jeśli ktoś da swemu bliźniemu do przypilnowania osła albo bydlę, albo owcę, albo inne zwierzę, a ono padnie lub zostanie okaleczone, lub uprowadzone, gdy nikt [tego] nie zauważył, 11 to przysięga przed JHWH rozstrzygnie między obydwoma, czy [powiernik] nie wyciągnął swojej ręki po dorobek* swego bliźniego. Właściciel [zwierzęcia] to przyjmie i [powiernik] nie płaci. 12 Lecz jeśli rzeczywiście ukradł, zapłaci właścicielowi [zwierzęcia]. 13 Jeśli zostało całkiem rozszarpane, to przyniesie je jako dowód; za to, co rozszarpane, nie płaci. 14 Jeśli ktoś wynajął od bliźniego [bydlę], a ono zostało okaleczone lub padło, podczas gdy właściciela przy tym nie było, musi zapłacić. 15 Jeśli jego właściciel był przy tym, [wynajmujący] nie płaci. Jeśli jest on wynajęty, wchodzi to w zapłatę [za wynajem].

Wytyczne dotyczące niektórych spraw etycznych i religijnych

16 A jeśli ktoś uwiedzie dziewicę, która nie była zaręczona, i położy się z nią, to nabędzie ją sobie, za opłatą ślubną, za żonę. 17 Jeśli [jednak] jej ojciec wyraźnie odmówi wydania jej za niego, to odważy srebro [i mimo to] uiści opłatę ślubną za dziewicę. 18 Czarownicy nie zostawisz przy życiu. 19 Każdy, kto spółkuje* ze zwierzęciem, musi ponieść śmierć. 20 Kto składa ofiary bogom,* a nie jedynie JHWH,* zostanie zgładzony.* 21 Przychodnia nie będziesz gnębił ani uciskał, bo byliście przychodniami w ziemi egipskiej. 22 Nie będziesz upokarzał* żadnej wdowy ani sieroty. 23 Bo gdybyś ich* bardzo upokarzał, tak że głośno zawołaliby do Mnie, na pewno wysłucham ich wołania 24 i zapłonie mój gniew, i wybiję was mieczem – i wasze żony zostaną wdowami, a wasi synowie sierotami. 25 Jeśli pożyczysz pieniądze mojemu ludowi, ubogiemu u ciebie, nie bądź dla niego jak lichwiarz, nie nakładaj na niego odsetek.* 26 Jeśli weźmiesz w zastaw płaszcz swego bliźniego, zwróć mu go przed zachodem słońca, 27 gdyż to jego jedyne okrycie, to płaszcz, [którym okrywa] skórę. W czym ma spać? Gdy będzie do Mnie wołał, wysłucham, bo Ja jestem miłosierny. 28 Bogu nie bluźnij,* a księciu w swoim ludzie nie złorzecz. 29 Nie zwlekaj z oddaniem [części] ze zbiorów swoich zbóż i swojej tłoczni.* Pierworodnego spośród swoich synów oddasz Mnie. 30 Podobnie uczynisz ze swoim bydlęciem [i] ze swoją owcą – siedem dni będą przy swojej matce, a w ósmym dniu oddasz je Mnie. 31 Będziecie ludźmi Mnie poświęconymi, dlatego nie będziecie jedli mięsa [zwierzęcia] rozszarpanego na polu, rzucicie je psu.*