Richter 6 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Piąty sędzia: Gedeon

1 Synowie Izraela czynili zaś to, co złe w oczach JHWH, i JHWH, na siedem lat, wydał ich w rękę Midianu. 2 A gdy ręka Midianu umocniła się nad Izraelem, synowie Izraela – [w obawie] przed Midianem – robili sobie schrony,* które były w górach, jaskinie i warownie. 3 Zdarzało się bowiem, że gdy Izrael zasiał, nadciągał Midian i Amalek oraz synowie wschodu i ich najeżdżali.* 4 Rozbijali się u nich [obozem], niszczyli plon ziemi aż po wejście do Gazy* i nie zostawiali w Izraelu żywności ani owcy, ani wołu,* ani osła, 5 gdyż nadciągali oni ze swoimi stadami oraz namiotami,* a przybywali tak licznie jak szarańcza; im ani ich wielbłądom* nie było wręcz liczby – i wchodzili do ziemi, aby ją niszczyć. 6 Dlatego Izrael zubożał z powodu Midianu i synowie Izraela wołali do JHWH.

Poselstwo proroka

7 A gdy synowie Izraela wołali do JHWH* z powodu Midianu, 8 JHWH posłał do synów Izraela pewnego człowieka, proroka,* który powiedział do nich: Tak powiedział JHWH, Bóg Izraela: Ja was wywiodłem z Egiptu i wyprowadziłem was z domu niewoli, 9 wyrwałem was z ręki Egipcjan i z ręki wszystkich waszych gnębicieli, wygnałem ich przed wami i dałem wam ich ziemię. 10 Powiedziałem też wam: Ja, JHWH, jestem waszym Bogiem. Nie czcijcie bogów Amorytów,* w których ziemi mieszkacie; ale [wy] nie posłuchaliście mojego głosu.*

Powołanie Gedeona

11 Anioł JHWH przyszedł zaś i usiadł pod dębem, który stał w Ofrze i który należał do Joasza Abi-Ezryty,* a Gedeon,* jego syn, wyklepywał [właśnie] w tłoczni [winnej] pszenicę, aby ją ukryć przed Midianem. 12 Wówczas ukazał mu się Anioł JHWH i powiedział do niego: JHWH z tobą, dzielny wojowniku!* 13 Gedeon zaś powiedział do niego: Za przeproszeniem, mój panie, jeśli JHWH* jest z nami, to dlaczego spotkało nas to wszystko?* I gdzie [te] wszystkie Jego cuda, o których* opowiadali nam nasi ojcowie, gdy mówili: Czy to nie JHWH wywiódł nas z Egiptu? Teraz bowiem JHWH nas porzucił i wydał nas w dłoń Midianu. 14 Wtedy JHWH* skierował się do niego i powiedział: Idź w tej swojej mocy i wybaw Izraela z dłoni Midianu. Czy cię nie posyłam? 15 On zaś powiedział do Niego: Za przeproszeniem, mój panie, czym mam wybawić Izraela? Oto mój ród* jest najbiedniejszy* wśród Manassesytów,* a ja jestem najmłodszy w domu mego ojca. 16 A JHWH powiedział do niego: Ponieważ Ja będę z tobą,* pobijesz Midian – co do jednego. 17 Odpowiedział mu jednak: Proszę, jeśli znalazłem łaskę w Twoich oczach, to daj mi jakiś znak, że to Ty rozmawiasz ze mną. 18 Nie odchodź stąd, proszę, aż wrócę do Ciebie, przyniosę Ci mój dar* i położę [go] przed Tobą. I odpowiedział: Pozostanę, aż wrócisz. 19 Gedeon wkrótce przyszedł, a przyrządził koźlę z kóz oraz przaśniki z jednej efy* mąki. Mięso włożył do kosza, polewkę wlał do garnka, przyniósł [to] do Niego pod dąb i podsunął [Mu]. 20 Wówczas Anioł Boży powiedział do niego: Weź mięso z przaśnikami i połóż tam, na tej skale, polewkę natomiast – wylej. Tak też [Gedeon] uczynił. 21 Wtedy Anioł JHWH wyciągnął laskę, którą trzymał w ręce, i dotknął jej końcem mięsa i przaśników. Wtedy ze skały buchnął ogień i strawił mięso z przaśnikami. A Anioł JHWH zniknął mu sprzed oczu. 22 Gdy Gedeon zobaczył, że to był Anioł JHWH, powiedział: Ach, mój Panie, JHWH, przecież to Anioła JHWH oglądałem twarzą w twarz! 23 A JHWH powiedział do niego: Pokój tobie, nie bój się, nie umrzesz.* 24 Wówczas Gedeon zbudował tam ołtarz dla JHWH i nazwał go: JHWH pokojem.* Do dnia dzisiejszego jest on w Ofrze Abi-Ezryjskiej.* 25 Jeszcze tej samej nocy JHWH powiedział do niego: Weź młodego cielca z bydła twojego ojca i drugiego cielca,* siedmioletniego, i zburz ołtarz Baala, który należy do twojego ojca, a Aszerę,* która jest przy nim – zetnij. 26 Zbuduj natomiast ołtarz dla JHWH, twojego Boga, na szczycie tej warowni – w [jego] obrysie.* Następnie weź drugiego cielca* i złóż go w ofierze całopalnej na drwach z Aszery, którą [wkrótce] zetniesz. 27 Gedeon wziął więc dziesięciu* ludzi spośród swoich sług i uczynił tak, jak mu polecił JHWH, ale ponieważ bał się domu swojego ojca oraz mieszkańców miasta, nie zrobił tego w dzień, lecz zrobił to w nocy. 28 A gdy mieszkańcy miasta wstali wcześnie rano, oto ołtarz Baala był zburzony, Aszera, która była przy nim, ścięta, na wybudowanym ołtarzu złożona była ofiara całopalna z drugiego cielca.* 29 Wówczas mówili jeden do drugiego: Kto dopuścił się tej rzeczy? A gdy zbadali i doszli,* stwierdzili: Tej rzeczy dopuścił się Gedeon, syn Joasza. 30 Wtedy mieszkańcy miasta powiedzieli do Joasza: Wyprowadź swojego syna i niech umrze, gdyż zburzył ołtarz Baala i ściął Aszerę, która przy nim stała. 31 Ale Joasz powiedział do wszystkich, którzy stali naprzeciw niego: Czy wy chcecie prowadzić spór w imieniu Baala? Czy [to] wy chcecie go ratować? Kto chce prowadzić spór w jego imieniu, do rana umrze! Jeśli jest on Bogiem, niech sam prowadzi spór [w swojej sprawie], bo [przecież] zburzony został jego ołtarz. 32 Dlatego w tym dniu nadano mu imię Jerubaal,* mówiąc: Niech Baal się z nim rozprawi, gdyż zburzył jego ołtarz. 33 Wtedy zebrali się razem cały Midian, Amalek oraz ludzie ze wschodu, przeszli [przez Jordan] i rozłożyli się obozem w dolinie Jizreel. 34 Wówczas Duch JHWH przyodział* Gedeona, [Gedeon] zadął w róg i [do pójścia] za nim skrzyknięto Abiezera. 35 Rozesłał też posłańców po całym Manassesie i również on skrzyknął się [do pójścia] za nim. Wysłał posłańców także do Aszera, do Zebulona i do Naftalego – i ci również wyruszyli im na spotkanie. 36 Gedeon zaś powiedział do Boga: Jeśli naprawdę chcesz wybawić moją ręką Izraela – jak zapowiedziałeś – 37 to ja rozłożę na klepisku runo wełny. Jeśli rosa będzie tylko na runie, a na całej ziemi dookoła będzie sucho, to będę wiedział, że wybawisz moją ręką Izraela, tak jak zapowiedziałeś. 38 Tak też się stało. Gdy wstał nazajutrz i ścisnął runo, wycisnął z runa rosę – pełny półmisek wody. 39 Jednak Gedeon powiedział do Boga: Niech nie zapłonie Twój gniew przeciwko mnie za to, że przemówię raz jeszcze. Niech to raz jeszcze wypróbuję na runie. Niech, proszę, suche będzie tylko runo, a rosa niech będzie na całej ziemi dookoła. 40 I Bóg uczynił w ten sposób tej nocy. Suche było tylko runo, a na całej ziemi wokoło była rosa.