1.Mose 22 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1.Mose 22 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Ofiarowanie Izaaka i potwierdzenie błogosławieństwa

1 I stało się* po tych wydarzeniach, że Bóg wystawił Abrahama na próbę. Powiedział do niego: Abrahamie! A on odpowiedział: Oto jestem. 2 Wtedy powiedział: Weź, proszę, swego syna, swego jedynaka, którego kochasz, Izaaka, i udaj się do ziemi Moria,* i złóż go tam w ofierze całopalnej na jednej z gór, o której ci powiem. 3 Wstał więc Abraham wcześnie rano, osiodłał swego osła i wziął z sobą dwóch swoich chłopców, i swego syna Izaaka, i narąbał drewna do ofiary całopalnej, i wstał, i udał się do tego miejsca, o którym powiedział mu Bóg. 4 Trzeciego dnia podniósł Abraham swoje oczy i zobaczył to miejsce z daleka. 5 Wtedy powiedział Abraham do swoich chłopców:* Zostańcie tutaj z osłem, a ja i chłopiec pójdziemy tam, a gdy pokłonimy się [Bogu], wrócimy do was. 6 Następnie Abraham wziął drewno do ofiary całopalnej, włożył je na Izaaka, swego syna, i wziął w swą rękę ogień i nóż, i poszli obaj razem. 7 Wówczas Izaak powiedział do Abrahama, swojego ojca: Ojcze mój! A [ten] odpowiedział: Oto jestem, mój synu! I powiedział: Oto ogień i drewno, a gdzie jest jagnię na ofiarę całopalną? 8 I odpowiedział Abraham: Bóg sobie upatrzy jagnię na ofiarę całopalną, mój synu. I szli obaj razem. 9 A gdy przyszli na to miejsce, o którym powiedział mu Bóg, zbudował tam Abraham ołtarz i ułożył drewno. Potem związał* swego syna Izaaka i położył go na ołtarzu na drewnie. 10 Następnie wyciągnął Abraham swoją rękę i wziął nóż, aby zabić swego syna. 11 Lecz Anioł JHWH zawołał do niego z niebios i powiedział: Abrahamie! Abrahamie! I odpowiedział: Oto jestem! 12 I powiedział: Nie podnoś swej ręki na chłopca i nie czyń mu nic, bo teraz wiem, że ty boisz się Boga* i* nie odmówiłeś Mi swego syna, swego jedynaka.* 13 A gdy Abraham podniósł oczy i rozejrzał się, oto baran za [nim]* uwiązł w gąszczu rogami. Abraham poszedł więc, wziął barana i złożył go na ofiarę całopalną zamiast swego syna. 14 I nadał Abraham temu miejscu nazwę: JHWH widzi.* Dlatego mówi się do dzisiaj: Na górze JHWH [wszystko] widać.* 15 I powtórnie zawołał Anioł JHWH z niebios do Abrahama 16 i powiedział: Przysiągłem* na siebie samego – oświadczenie JHWH* – ponieważ uczyniłeś tę rzecz i nie odmówiłeś Mi* swego syna, swego jedynaka, 17 będę ci obficie błogosławił i wielce rozmnożę twoje potomstwo – niczym gwiazdy na niebiosach i niczym piasek, który jest nad brzegiem morza, i posiądzie twoje nasienie bramę swoich wrogów,* 18 i błogosławić się będą* w twoim nasieniu wszystkie narody ziemi za to, że usłuchałeś mego głosu. 19 Potem wrócił Abraham do swoich chłopców, powstali i udali się razem do Beer-Szeby. I mieszkał Abraham w Beer-Szebie.

Potomkowie Nachora

20 I stało się po tych wydarzeniach, że doniesiono Abrahamowi, mówiąc: Oto Milka, również ona urodziła synów Nachorowi, twojemu bratu: 21 Usa, jego pierworodnego, i Buza,* jego brata, i Kemuela, ojca Arama, 22 i Keseda, i Chazo, i Pildasza, i Jidlafa, i Betuela. 23 A Betuel zrodził* Rebekę.* Tych ośmiu urodziła Nachorowi, bratu Abrahama, Milka. 24 A jego nałożnica, imieniem Reuma,* ona także urodziła: Tebacha i Gachama, i Tachasza, i Maakę.*