Psalm 42 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pieśń tęsknoty za Bogiem

1 Dla prowadzącego chór. Maskil* synów Koracha.*

2 Jak jeleń pragnie strumieni wód, Tak moja dusza pragnie Ciebie, Boże!

3 Moja dusza jest spragniona Boga, żywego Boga. Kiedyż przyjdę i pojawię się przed obliczem Boga?*

4 Moje łzy są mi chlebem za dnia oraz nocą, Gdy mnie co dzień pytają: Gdzie jest twój Bóg?

5 To pamiętam – i wylewam na siebie moją duszę* – Jak przechodziłem w tłumie,* pielgrzymując z nim* do domu Bożego Wśród okrzyków radości i dziękczynienia świętującego tłumu.

6 Dlaczego rozpaczasz, moja duszo, I dlaczego drżysz we mnie? Czekaj na Boga, gdyż jeszcze będę Go sławił – Jego zbawienie!*

7 Mój Boże, moja dusza omdlewa we mnie, Dlatego wspominam Cię z ziemi Jordanu i szczytów Hermonu, z gór Misar.*

8 Głębia przyzywa głębię w odgłosie Twoich wodospadów, Przewaliły się nade mną wszystkie Twoje bałwany i fale.

9 Za dnia JHWH wyznacza swą łaskę, W nocy Jego pieśń jest ze mną, Modlitwa do Boga mojego życia.

10 Mówię do Boga: Moja Skało, Dlaczego o mnie zapomniałeś? Dlaczego chodzę zasępiony, W ucisku ze strony wroga?

11 W moich kościach śmiertelna rana,* A moi nieprzyjaciele ubliżają mi. Mówią do mnie co dnia: Gdzie jest twój Bóg?

12 Dlaczego rozpaczasz, moja duszo, I dlaczego drżysz we mnie? Czekaj na Boga, gdyż jeszcze będę Go sławił – Moje Zbawienie i mojego Boga!*

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).