1.Timotheus 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1.Timotheus 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Troska o przyjazne duszpasterstwo

1 Starszego* nie karć,* lecz zachęcaj jak ojca, młodszych jak braci, 2 starsze jak matki, młodsze jak siostry, we wszelkiej czystości.

Troska o wdowy

3 Szanuj* wdowy – prawdziwie wdowy.* 4 Jeśli zaś któraś wdowa ma dzieci lub wnuki, to niech najpierw one uczą się szanować własny dom i oddawać odpłatę swoim rodzicom; to bowiem jest miłe przed Bogiem. 5 Prawdziwie zaś wdowa, i osamotniona, pokłada nadzieję w Bogu oraz trwa w błaganiach i modlitwach w nocy i we dnie; 6 ta zaś, która sobie używa, choć żyje, jest martwa. 7 I te [sprawy] polecaj, aby były nienaganne. 8 Jeśli zaś ktoś o swoich, zwłaszcza o domowników, nie zabiega, wyparł się wiary i jest gorszy od niewierzącego. 9 Wdowa – niech będzie wpisana licząca nie mniej niż sześćdziesiąt lat, żona jednego męża,* 10 poświadczona szlachetnymi czynami – jeśli wychowała dzieci, jeśli ugaszczała, jeśli umywała nogi świętym, jeśli pomagała* prześladowanym, jeśli szła za przykładem w każdym dobrym dziele. 11 Młodszych zaś wdów wystrzegaj się, bo gdy zapragną [czegoś poza] Chrystusem, chcą wyjść za mąż, 12 mając opinię,* że pierwszą wierność zlekceważyły;* 13 jednocześnie zaś, bezczynne, uczą się krążyć po domach – nie tylko zaś bezczynne, ale i plotkarskie, wścibskie, mówiące, czego nie trzeba. 14 Chcę zatem, aby młodsze wychodziły za mąż, rodziły dzieci,* zarządzały domem i pod żadnym pozorem nie dawały przeciwnemu powodu do zniewagi; 15 bo już niektóre skręciły za szatanem.* 16 Jeśli jakiś wierzący lub* wierząca ma wdowy, niech je wspomaga i niech zgromadzenie nie będzie obciążone,* by mogło wesprzeć prawdziwie wdowy.

Troska o starszych

17 Starsi, którzy pięknie przewodzą, godni są podwójnego szacunku,* zwłaszcza ci, którzy trudzą się w Słowie i nauczaniu.* 18 Gdyż Pismo mówi: Młócącemu bydlęciu nie zawiązuj pyska, oraz: Godzien robotnik swojej zapłaty. 19 Przeciw starszemu nie przyjmuj oskarżenia, chyba że opiera się na [zeznaniu] dwóch lub trzech świadków. 20 Tych, którzy grzeszą,* napominaj wobec wszystkich, aby i pozostali mieli powód do strachu. 21 Oświadczam przed obliczem Boga, Chrystusa Jezusa i wybranych aniołów, byś strzegł tych [spraw] bez zastrzeżeń, nie czyniąc niczego w stronniczości. 22 Rąk na nikogo pochopnie nie nakładaj* ani nie uczestnicz w cudzych grzechach; zachowaj siebie czystym.

Zachęta do troski o zdrowie i spokój

23 [Samej] wody już nie pij, ale używaj trochę wina ze względu na żołądek* i częste twoje słabości.* 24 Grzechy niektórych ludzi są wyraźne i poprzedzają na sąd [ich samych];* za niektórymi zaś – podążają. 25 Podobnie z czynami szlachetnymi: bywają wyraźne; lecz i te, z którymi jest inaczej, ukryć się nie mogą.